Deryck Ferrier, onderzoeker tevens directeur van Ceswo, heeft tijdens een lezing op de United Business Fair, gesteld dat degenen die praten over het aanleggen van een diepzeehaven voor de kust van Suriname, niets weten over de geografie van ons land. De regering heeft meegedeeld dat zij plannen heeft om een diepzeehaven voor de kust van Suriname aan te leggen.
Ferrier zei dat de aanleg hiervan ons land gigantisch veel geld gaat kosten, omdat Suriname ligt op het gedeelte dat is aangespoeld op het Guyanaschild. Er zou vanwege de bodemgesteldheid een kunstmatig eiland moeten worden aangelegd, dat dan verbonden zou moeten worden met het vaste land. Gezien de economische activiteiten in de regio, zal deze investering volgens Ferrier nooit terugverdiend worden.
Onze kust bestaat niet uit zand, maar uit een laag van 15-20 meter modder. De aanleg van een dergelijke haven wordt volgens Ferrier daarom een kostbare zaak, want er zal een eiland op geheide palen gebouwd moeten worden. Daarnaast moet er ook een verbinding naar het vaste land (15 kilometer) komen. Het project bedraagt 7 miljard US-dollar. Dit zei Ferrier op basis van cijfers die hij heeft ingezien met betrekking tot het plan. De haven komt op een areaal van ongeveer 100 hectare. Behalve de kosten, is het volgens Ferrier logistiek gezien moeilijk om het plan uit te voren, omdat het zand dat nodig is voor het opspuiten van het eiland, 200 km verder uit Amapa in Brazilië gehaald zou moeten worden.
Een andere mogelijkheid zou de aanleg van een diepzeehaven op de schelpritsen voor de kust zijn, maar dat is in ecologisch opzicht volgens Ferrier niet verantwoord, omdat het bouwen van een kunstmatig eiland op de risten, een ramp zou beteken voor de natuur. Het gebied waar de ritsen zijn, is de broedplaats van de garnalenpopulatie en het voedingsgebied van het commerciële visbestand. Aantasting van de ritsen zal volgens hem betekenen het verdwijnen van de vis- en garnalenpopulatie.
Ferrier vindt dat de meest gunstige manier voor ons land om gebruik te kunnen maken van zijn maritieme omgeving, het uitbaggeren van de vaargeul van de Surinamerivier is, waardoor de noordelijke kant van de oever gebruikt kan worden voor het opzetten en uitbreiden van havenfaciliteiten. Ook zullen er volgens de onderzoeker sleepdiensten moeten worden opgezet om grote zeevaarders naar binnen te halen. Hij legde uit ons water dat nogal modderig is en ongeschikt is voor de koeling van de motoren van grote zeevaarders. ‘’Suriname is geen Dubai waar kunstmatige eilanden mogelijk zijn. Daar is het zand op zand en gaat het niet om het verplaatsen van grote hoeveelheden goederen, maar om het imago”, aldus de deskundige.
