Om je eigen tekortkomingen te verbloemen, is het natuurlijk altijd mogelijk een zondebok te zoeken en dan met allerlei verdraaiingen en leugens voor de dag te komen. In het Nederlands zegt men: “Als men een hond wil slaan, kan men licht een stok vinden’’. Met verbazing namen wij deze week kennis van een bericht in een lokale krant waarin verslag werd gedaan van een bijeenkomst van een vakcentrale, waarin een als opportunist bekend staande voorzitter stelde dat apotheken in ons land aan kartelvorming doen en zo de gehele samenleving aan het uitbuiten zijn. Er zou door de leden van het zogenaamde kartel, volgens de vakbondsvoorzitter aan prijsopdrijving van medicamenten worden gedaan. Het is gemakkelijk af te gaan op klachten van personen die met een recept van het SZF naar de apotheek gaan en toch voor bepaalde geneesmiddelen moeten betalen. Als je niet eens de moeite neemt om uit te zoeken hoe het komt dat er voor medicamenten bijbetaald moet worden en zomaar gaat beschuldigen, dan is het eind zoek. Een dokter verstrekt een recept aan een SZF-verzekerde waarop een geneesmiddel vermeld staat dat niet in de klapper van het SZF bij de apotheek voorkomt, dan is het een doodgewone zaak dat de patiënt voor het desbetreffende medicijn moet betalen, omdat het SZF achteraf de apotheek niet zal vergoeden voor het verstrekte geneesmiddel. Geen enkele apotheek zal de overwegend dure in het buitenland ingekochte medicijnen tegen een verlies verhandelen. Ook moet de vakbondsleider die tegenwoordig ook nog politicus is en die het wanbeleid voor wat betreft de gezondheidszorg te vuur en te zwaar wenst te verdedigen, toch weten dat de SRD ten opzichte van de dollar in de afgelopen ruim 7 jaar met 100 procent in waarde is verminderd en dat daarom medicamenten ook aanmerkelijk duurder zijn geworden . En hoe zijn de devaluaties tot stand gekomen? Het antwoord op deze vraag kent de vakbondsvoorzitter ook maar al te goed. Het is ronduit gemeen en hypocriet met de beschuldigende vinger te wijzen naar apotheken en eveneens naar specialisten die in hoge mate het slachtoffer zijn geworden van het falende beleid van de regering Bouterse op het gebied van de gezondheidszorg. Een zorg die al jaren aan alle kanten rammelt en ernstig verergerd is in de afgelopen 7 jaar. De vakbondsleider moet zich afvragen waarom patiënten die onder de vrije geneeskundige zorg voor militairen vallen, hun verwijsbrieven van Defensie niet langer worden geaccepteerd bij de radiologische klinieken. Meneer de voorzitter van de grootste vakbond in dit land, dat komt, omdat Defensie zijn rekeningen gewoon niet of veel te laat betaalt. Weet deze voorvechter van de belangen van de werkers niet, dat bijvoorbeeld het Militair Ziekenhuis vrijwel gesloten is en de apotheek daar niet langer functioneert? Komt allemaal door het sociaal zekerheidsstel van dit kabinet dat een groot fiasco is geworden en dus hebben mensen met een Basiszorgkaart totaal geen zekerheid meer voor een goede medische zorg, omdat lanti haar rekeningen niet op tijd of helemaal niet betaalt. Om terug te komen op het gemene en ongefundeerde verwijt van de vakbondsman en pleitbezorger van de regering, mag verduidelijkt worden, dat een apotheek die een geneesmiddel duurder heeft ingekocht dan de prijs die door het SZF wordt gehanteerd, kan onmogelijk het medicament beneden de inkoopwaarde aan de houder van een recept verstrekken. Daar zal zonder enige twijfel voor bijbetaald moeten worden door de patiënt. Verlies lijden in deze tijd, daar heeft geen enkele ondernemer baat bij, de apotheker zeker niet. De apotheker ondervindt al genoeg problemen met een SZF dat vaak genoeg niet op tijd betaalt en de ondernemer op kosten jaagt, omdat deze elke maand lopende kosten heeft die echt niet minder worden. Apothekers zijn geen filantropen, al zou de vakbondsleider misschien wel hopen dat die zich filantropisch zouden opstellen. De oorzaak dat het allemaal zo fout is gelopen binnen de algehele gezondheidszorg, moet niet bij de ziekenhuizen, doktoren, medisch specialisten en apotheken gezocht worden, maar bij het wanbeleid op dit stuk dat door de regeringen Bouterse I en II is gevoerd. Maar we gaan richting verkiezingen en men zoekt bij de coalitie overal naar zwarte schapen om met de verwijtende vinger naar te wijzen. We kennen zo langzamerhand allemaal toch het “a no mi” excuus. Straks ga je nog horen dat het buitenland speciaal voor Suriname prijzen voor medicamenten aan het opschroeven is.