President Bouterse presenteert op korte termijn zijn nieuwe leden van de Raad van Ministers. Dan wordt pas duidelijk wie moet vertrekken of wie naar een ander departement vertrekt om het werk ‘beter’(?) te kunnen doen om het staatshoofd alsnog tevreden te kunnen stellen. Vanaf Bouterse voor het eerst aantrad in 2010, hebben velen zich afgevraagd of de man wel een redelijk antecedentenonderzoek heeft gepleegd en de kandidaten op hun bagage getoetst, of dat hij gewoon hun loyaliteit aan hem en de partij als voornaamste uitgangspunt zag . Reeds toen werden er mensen in zijn eerste kabinet toegelaten die binnen de kortste keren hun kruktu anu en fufuru anu lieten zien. Ook hun totale incompetentie kwam binnen enkele maanden naar voren. Moesten deze mensen geaccommodeerd worden, omdat ze jaren achtereen zich trouw hadden opgesteld tegenover de voorzitter en de partij? Werd er helemaal niet naar hun opleiding gekeken en of ze toepasbaar was in de hoogste functie op het desbetreffende ministerie? Wij van Keerpunt, zijn er zo langzamerhand van overtuigd geraakt, dat de juiste bagage voor een ministersfunctie bij de NDP niet zo nauw luistert. Ook op OW werden tot twee keer toe verkeerde mensen door deze president geplaatst. Mensen die van civiele techniek de ballen snappen en dus ook niet op niveau kunnen praten met mensen die wel van wanten weten. Ook nu ontkomen we niet aan de indruk dat er bij gebrek aan het juiste kader mensen worden benoemd . En juist als een kandidaat incapabel is, zal die niet snel in staat zijn het werk te overzien en de periode van inwerking langer duren, hetgeen rap tot ongenoegen bij een ongeduldige president zou kunnen leiden. We vragen ons ook telkenmale af of de president zich wel realiseert, dat een nieuwe minister vaak genoeg ook niet gelijk de medewerking krijgt van ondergeschikten en hierdoor ook niet de juiste beleidsbeslissingen kan nemen. Tegenwerking binnen het ambtelijke is voor ons geen onbekend fenomeen en heeft zich in het verleden behoorlijk doen gevoelen bij bijvoorbeeld de gewapende machten. Voor ons staat het vast, dat de regering Bouterse op veel opzichten klem is gelopen en dat er nog maar weinig zicht is op merkbare ontwikkelingen in de komende twee jaar. Wat in de afgelopen 7 jaar niet gelukt is, zal echt niet tot wasdom komen in de nog resterende regeerperiode van dit kabinet. Nu reeds kan gesteld worden dat de regeringen Bouterse I en II, in veler opzichten hebben gefaald en ons regelrecht in een zware crisis hebben doen belanden. Geen enkele nieuwe minister zal nog in staat zijn ons binnen twee jaar uit deze ellende te halen, vooral niet omdat er geen geld is om nog wat beleid te maken.