We kennen allemaal het afgezaagde verhaal, dat de agrarische sector het middel is bij uitstek om het land uit de financiële crisis te halen. Er wordt al geruime tijd door onze autoriteiten gesteld, dat de agrarische sector veel te bieden heeft als het gaat om de werkgelegenheid en het genereren van deviezen. Ook de minister van Buitenlandse Zaken blijft dit verhaal voortdurend aanhalen, en zegt zich nog steeds in te zetten voor de realisatie van de voedselschuur. Deze minister benadrukte kort geleden, dat landbouw nog steeds een belangrijke prioriteit is van de regering. Maar tot nog toe is de zogenaamde voedselschuur in geen velden of wegen te bekennen. Wel lijkt het er steeds meer op dat Suriname de cocaïneschuur wordt van het Caribisch gebied. De hoeveelheden onderschepte cocaïne die vanuit ons land komen, zijn in de afgelopen paar jaar enorm toegenomen. Terwijl onze economie op instorten staat en men praat over een stabilisatie- en herstelplan, blijkt de handel in cocaïne te floreren, want er wordt meer coke dan ooit gevonden. De omvang van de smokkel van cocaïne vanuit Suriname, is explosief gestegen. Dit werd de afgelopen week weer bevestigd, toen een narco-onderzeeër in beslag werd genomen in het district Saramacca. In februari 2017 werd een partij van bijna 1000 kilo onderschept in de Dr. Jules Sedney Haven. Dit was voor dat jaar de grootste vondst in Suriname. Binnen anderhalf jaar tijd is er ongeveer 16.000 kilo cocaïne in beslag genomen in Suriname en Europa (uitgevoerd uit Suriname). Het is geen geheim, dat er grote hoeveelheden cocaïne dit land worden binnengesmokkeld en vervolgens worden gereedgemaakt voor verder transport, met als voornaamste eindbestemming West-Europa. Via verschillende landen worden de drugs naar hun bestemmingen gebracht. Wie denkt dat Keerpunt het heeft over de bolletjesslikkers die via onze JAP-luchthaven naar Nederland vertrekken, vergist zich ernstig, want de enorme hoeveelheden gaan over water. We praten nu over honderden en duizenden kilo’s cocaïne die in vrachtcontainers de markt van West-Europa moeten bereiken. Het verderfelijke spul wordt ook niet slechts meer in de haven verstopt in containers, maar ook al geruime tijd in volle zee van het ene schip in het andere geladen. Vele honderden kilo’s cocaïne zijn ook tussen houtblokken, in dubbele bodems van containers, tussen groente en in rijstzakken, in Europa gevonden. Suriname wordt hierdoor allang als een narcostaat gebrandmerkt. We zien dat de drugshandel vanuit Suriname vrijwel voortdurend gericht is op West-Europa, waaronder Nederland. De Amerikaanse markt wordt vanuit Suriname nauwelijks bevoorraad. De illegale activiteiten zijn echter de afgelopen tijd zodanig toegenomen, dat internationale drugsbestrijdingsorganisaties ons sterk in de gaten houden. Maar wat kan je doen als gemeenschap, wanneer de regering ervan op de hoogte is dat er grote hoeveelheden drugs worden gesmokkeld, maar er weinig aan doet? Suriname heeft overduidelijk een groot gebrek aan vreemde valuta, opvallend is daarom de hoge frequentie van de drugstransporten. Het vermoeden bestaat dan ook dat de inkomsten uit drugs als deviezenaanvulling via de informele sector worden ingezet.