Het lijkt steeds meer erop dat jongeren van tegenwoordig de weg kwijt zijn; er hangt veel negativiteit rond de handelingen en de denkwijze van jongeren in onze gemeenschap. Ze willen niet altijd luisteren naar hun ouders, en vinden dat ze zelf wel hun problemen kunnen oplossen. Wanneer kinderen in de pubertijd zijn, willen ze veelal hun eigen weg gaan en kiezen ze niet ervoor om met hun ouders of begeleiders te praten over zaken die van groot belang zijn in hun leven, met als gevolg dat zij op den duur hun ouders voor een ‘verrassing’ stellen. In de afgelopen periode zijn er diverse mediaberichten, voornamelijk van de politie verschenen, waaruit bleek dat tal van jonge meisjes werden vermist. Het geval van de drie tienermeisjes uit het kindertehuis Hoop voor Kinderen, heeft de afgelopen week ook de nodige aandacht getrokken. Geruchten doen de ronde dat de meisjes het kindertehuis zouden zijn ontvlucht vanwege misstanden in het kindertehuis. Gezegd wordt dat de directie en de begeleiders daar de kinderen ‘als honden’ zouden hebben behandeld. Echter werd er afgelopen woensdag bekendgemaakt dat de meisjes gevonden waren, een van hen was thuis bij een man aangetroffen die eerder een straf heeft uitgezeten voor het seksueel misbruiken van het meisje in een ander tehuis. Jongeren zijn zich niet altijd bewust van de gevolgen van hun beslissingen, ook vertrouwen ze soms te snel een persoon die ze nauwelijks kennen. Het Nationaal Jeugdparlement heeft recent aangegeven, dat ook zij campagnes zal voeren om jongeren ervan bewust te maken dat zij te allen tijde hun veiligheid en gezondheid voorop moeten stellen. Maar ouders moeten ook een goede band met hun kinderen opbouwen. De ouders moeten niet alleen zeggen ‘je mag dit niet doen en je mag daar niet gaan’, ze moeten ook uitleggen waarom ze zo een besluit nemen.