De regering heeft volgens Desi Bouterse een goede job gedaan door obligatieleningen in het buitenland uit te zetten en daarvoor 550 miljoen dollar naar ons land overgemaakt te krijgen. Bravo, zouden de Fransen zeggen. Maar is er wel reden om zo tevreden te zijn over de zoveelste lening die uiteindelijk toch met een rentetoeslag zal moeten worden terugbetaald? Het is geen geheim dat de Surinaamse regering thans een groot aantal leningen in vreemde valuta heeft gesloten die al ruim boven de 1 miljard dollar belopen. Leningen en nog eens leningen en niet eens weten hoe dat vreemde geld uiteindelijk weer allemaal zal worden geretourneerd aan de huidige financier. We lenen thans enorme bedragen om oude schulden te betalen. Het ene financiële gat wordt gedicht en aan de andere kant ontstaat een andere financiële kuil. De schulden worden dus niet betaald met geld dat we verdiend hebben uit een verhoogde lokale productie en de export van halffabricaten of eindproducten. Nee hoor, we lenen om schulden die we niet binnen een bepaalde afgesproken termijn hebben ingelost. Dat geeft aan dat we eigenlijk zeer onvoldoende verdienvermogen bezitten om de schulden te betalen. En juist omdat we dat zo goed weten, is het niet verstandig nog meer geld te lenen. De Surinaamse regering onder leiding van Bouterse, is door middel van dit gedrag bezig zich vreselijk in de vingers te snijden. En als ze lang genoeg uitstel van betaling kan bewerkstelligen door met name herschikkingen, dan schuift ze ijskoud de hebi van lopende schulden in de schoenen van een regering of regeringen die na haar aan de macht komen. Een totaal onverantwoordelijke manier van bestuur die we heel goed van de NDP kennen. Je doet slechts een heel goede job als je in staat bent een gezonde macro-economie in stand te houden, geen devaluatie van je munteenheid in de hand te werken en ook te voorkomen dat je een inflatie veroorzaakt die thans 77 procent bedraagt. Je doet een goede job als je in staat bent een Anti-corruptiewet in DNA aangenomen te krijgen, je in staat bent een gedegen investeringswet te presenteren, een stabiele wisselkoers te verkrijgen en te consolideren, de koopkracht te beschermen, werkgelegenheid te creëren en aanzienlijk te bevorderen, een goede gezondheidszorg te hebben en te verbeteren, een gedegen onderwijssysteem te garanderen, de productie te bevorderen en de export een boost te geven. Als je in staat bent je monetaire reserves op te voeren en ongeschonden te laten waardoor het vertrouwen van alle ondernemers en investeerders toeneemt, dan doe je pas een goede job. Pochen over een goede job en obligatieleningen daarvoor als basis zien, is totaal onterecht. Bouterse heeft momenteel niet veel om trots op te zijn. Overal zit de boel vast en het is nog steeds zo dat de overheid haar rekeningen niet betaalt. Ondernemingen die niet als NDP vriendelijk worden gezien, worden ronduit gepest en wachten al zeker drie jaar op hun geld. Bij alle ministeries zijn er tekorten en kan het werk slechts moeizaam worden gedaan. Bepaalde werkzaamheden worden gewoon niet verricht, omdat de middelen ontbreken. Vooral administratieve krachten binnen het ambtelijke zitten met grote tekorten en moeten bijvoorbeeld kantoorspullen ontberen. Voor 2010 waren deze problemen ondenkbaar en dan durven we nog te praten over een goede job. Hoeveel instanties die van overheidssubsidie afhankelijk zijn, hebben thans niet de grootste problemen en krijgen òf te laat òf helemaal hun financiële steun niet meer? De media maken daar regelmatig melding van en pas wanneer men in de publiciteit treedt of in beraad gaat, komt Financiën over de brug. Het ene gat wordt gedicht en het andere ontstaat. Hebben we toch ook al in de revo meegemaakt? Ad hoc beleid heet zoiets en dat geschiedt wanneer andere middelen door verkeerd gestelde prioriteiten zijn verdampt. Bouterse moet liever niet meer over goede jobs praten. Voor hem is er sprake van een goede job, omdat hem wederom een beetje financiële speelruimte is geboden door nog eens een forse lening in het buitenland aan te gaan. Maar zo help je Suriname niet vooruit, maar veel eerder de afgrond in. Alles wijst erop dat de regering de kluts kwijt is en met een overlevingstactiek bezig is. Ze moet het namelijk alleen hebben van olie en goud en die brengen toch nog zeer onvoldoende op om de zaak draaiende te houden. Ze moet er dan naar onze mening ook alles aan doen om de Alcoa zover te krijgen dat ze haar activiteiten hier te lande zal hervatten, want met de huidige productie en uitvoer halen we het echt niet. Alleen als Bouterse en zijn regering erin slagen fors de productie in dit land te vermeerderen en de export zwaar op te krikken, komen we uit het zeer diepe dal waar we thans in zijn beland en zal er sprake van een goede job kunnen zijn.