Geldgebrek en ruimte voor opvang vormen een bottleneck in het resocialisatieproces van zwervers. Directeur Reza Doekhie van de Stichting Bureau voor Dak- en Thuislozen (BDT), zegt desgevraagd dat de randvoorwaarden voor het resocialisatieproces ontbreken. De stichting is op twee locaties gevestigd, te weten Latour en Paramaribo, maar op beide plekken gaat het om huurpanden. De terreinen zijn wel betegeld, maar volgens Doekhie is er ook plek nodig om te planten, kweken of eventueel een wasserij op te zetten. De directeur benadrukt dat het tekort aan financiën belemmerend werkt. De stichting wordt volledig gesubsidieerd door het ministerie van Volksgezondheid.  Om toch extra inkomsten te vergaren, is de stichting vanaf januari op basis van adviezen van de minister van Volksgezondheid gestart met het vragen om een eigen bijdrage bij permanente dak- en thuislozen. Deze groep woont vast in bij de stichting en van hen wordt een bijdrage van SRD 125 per maand gevraagd. Doekhie benadrukt dat het in deze gaat om dak- en thuislozen die een sociale uitkering krijgen van het ministerie van Sociale Zaken.

Hij zegt dat het ontbreken van de randvoorwaarden al meerdere malen is aangekaart bij de regering. Doekhie spreekt de hoop uit dat het ministerie van Ruimtelijke ordening, Gronden Bosbeheer (RGB) iets voor de stichting kan betekenen. De BDT heeft ook het ministerie van Justitie en Politie benaderd voor panden die onbeheerd zijn, maar zonder succes, omdat die gebouwen bedoeld zijn voor andere doeleinden. Op sociale media komen er vaak filmpjes langs van dak- en thuislozen die zich agressief gedragen. Doekhie zegt dat het in de meeste gevallen gaat om patiënten die hun medicatie lang niet hebben gehad. De cliënten van de stichting krijgen hun medicatie van het Psychiatrisch Centrum Suriname (PCS). In geval zij door de politie worden opgepakt, worden zij door de stichting opgehaald en naar het PCS vervoerd. Ze komen pas weer op vrije voeten nadat ze hun medicijnen hebben ingenomen.  Echter zijn niet alle dak- en thuislozen die zich aanmelden bij de stichting onder behandeling van PCS. Doekhie benadrukt dat er wel een goede samenwerking bestaat tussen het BDT en het PCS. Volgens de directeur heeft het BDT als doel dak- en thuislozen te resocialiseren, maar deze doelgroep moet ook willen. Ze krijgen hun identiteit terug en kunnen als een goede burger weer de maatschappij in. Doekhie benadrukt dat zijn stichting geen afkickcentrum of verpleegtehuis is, maar een zorginstelling tot een bepaald niveau.

door Johannes Damodar Patak