De jongste ontwikkelingen op het politieke vlak behelzen de berichten dat president Bouterse als leider van de NDP-regering van plan is zijn kabinet te reshuffelen. De geruchten willen, dat zeker vijf ministers uit het huidige kabinet het veld zullen moeten ruimen waarvan enkelen elders zullen worden ingezet. Ook heeft de president wederom, en wel voor de derde keer, laten weten dat hij er alles aan zal doen om de op hol geslagen wisselkoersen tot stilstand te brengen en in het gunstigste geval ze zal doen verlagen. Het moet voor een ieder duidelijk zijn, dat het huidige kabinet door de bomen het bos niet meer ziet en eigenlijk niet meer weet wat te doen. De radeloosheid straalt thans van het kabinet af en de maatregelen die ze neemt, leveren niet het gewenste resultaat op en dan hebben we het voornamelijk over de maatregelen die betrekking hebben op het financiële en monetaire vlak. De regering heeft met lede ogen moeten toezien dat de afgelopen maanden de wisselkoersen van de SRD ten opzichte van de dollar en euro gestaag zijn gestegen tot een niveau van ruim boven de 8,- SRD voor beide harde valuta-eenheden. Deze stijgingen hebben te maken met het loslaten van de wisselkoersen en de totstandkoming te laten afhangen van het mechanisme van vraag en aanbod. De vraag naar vreemde valuta blijft in onze importeconomie maar toenemen, terwijl het aanbod gelijk is gebleven en op bepaalde momenten, zelfs is afgenomen. Een regering die steeds maar verkondigt de koersen omlaag te zullen brengen met dezelfde of afgenomen deviezeninkomsten uit de export, houdt het volk finaal voor de gek . En dat moet eens glashard gesteld worden. Een Centrale Bank van Suriname die niet in staat is wegens haar precaire monetaire reserves te interveniëren op de valutamarkt, kan geen enkele koers stabiel houden of beschermen en in die situatie zijn wij thans beland. Ook kan de moederbank op geen enkele wijze een wisselkoers bepalen, omdat ze geen dollars en euro’s in voldoende mate heeft om aan de overige valutabanken ter beschikking te stellen. De monetaire reserves zijn zo drastisch geslonken, dat interventies van de Centrale Bank sinds het laatste kwartaal van het vorige jaar, niet meer mogelijk zijn. De SRD zijn dekking is grotendeels verdwenen en dat maakt dat er steeds meer voor de dollar en de euro moet worden neergeteld. Dus voor een dollar meer dan 8.25,- SRD en voor de euro op bepaalde plaatsen SRD 8.90,- . En het zijn deze wisselkoersen die maken dat alle tarieven voor goederen en diensten de lucht inschieten en om zowel de regering als de doorsnee burger totaal radeloos maken. Zoals de situatie thans is, lijkt het voor velen zelfs een reddeloze aangelegenheid. De regering, met in haar voorhoede de president, kan beloven wat ze wil. Vraag en aanbod bepalen nog steeds en als deze regering ertoe overgaat verkapte bedreigingen te uiten naar de externe valutahandelaren, dan gaat de zaak zoals tijdens de zogeheten “revo” ondergronds en zullen de koersen echt niet dalen. Het kabinet Bouterse heeft zich bovendien verbonden aan een IMF-akkoord dat verstrekkende maatregelen heeft geëist om grote bedragen in vreemde valuta aan haar ter beschikking te stellen. Houdt ze zich niet aan de voorwaarden zoals overeengekomen met het IMF, dan is de kans daar dat het Fonds de hulp stopt. Als de regering stelt dat de geplande verhogingen voor nutsvoorzieningen niet doorgaan, dan houdt ze zichzelf en de bevolking voor de gek. Want wil ze geen onderbreking in de IMF-geldstroom riskeren, dan zal ze vroeg of laat toch moeten verhogen en dat is nou net wat de Surinaamse samenleving niet zal kunnen accepteren. De regering Bouterse is naar onze mening te snel en ondoordacht akkoord gegaan met de IMF voorwaarden, die in de praktijk niet uitvoerbaar zijn. Ze kan onmogelijk een volk totaal laten verpauperen, omdat een IMF dat zo graag wenst. De regering zit met een groot valutaprobleem en daardoor alsmaar stijgende wisselkoersen. En dat maakt haar radeloos en zal ervoor zorgen dat het volk zich zal roeren. Het is geen kwestie van, maar een kwestie van wanneer, want erger pinaren zal geen enkele gemeenschap uiteindelijk pikken. Dat de koersen tot stabilisatie zullen moeten komen, staat buiten kijf, maar daar zullen veel meer exportinkomsten tegenover moeten staan en die zullen er op korte termijn, gezien het lage animo om te investeren en te exporteren, niet komen. Loze beloften dat de koersen omlaag zullen worden gebracht, worden allang niet meer als zoete koek door het volk geslikt. Wij gaan er dan ook vanuit dat die niet zullen dalen, maar eerder verder de lucht in zullen gaan. Als doekje voor het bloeden, heeft de NDP wederom een van haar oude trucs uit de kast gehaald en wel het reshuffelen van bewindslieden. Nou, dat reshuffelen van ministers kennen we vanaf de zogenaamde ‘revo’, toen ook onder leiding van dezelfde Bouterse. Ook toentertijd heeft het stelselmatig reschuffelen geen zoden aan de dijk gezet, omdat er ook toen ernstig gebrek aan geld was. Je kan als minister oliedom zijn of extreem intelligent, maar als je geen geld krijgt vanuit Financiën of naar de pijpen moet dansen van incompetente militaire onderdrukkers, dan lukt het echt niet om goed beleid te voeren. Hoeveel knapkoppen hebben toen hun nek niet uitgestoken voor de onderofficieren uit het zogeheten Nationaal Leger? Aan het einde van de revo was er een totale financiële ravage en verkeerde het land in chaos. Reshuffelen is altijd Bouterse zijn manier geweest om de schuld van slecht regeringsbeleid van zich af te schuiven en de aandacht van de enorm gemanifesteerde problemen af te leiden. Dat is nu wederom het geval. Ministers vervangen die met een gemarginaliseerd budget aan de slag zullen moeten gaan, zal zeker niets bijzonders opleveren. Al ben je nog zo een goede technocraat, als Financiën de vinger voor je op de knip houdt, ben je gedoemd te mislukken. Het reshuffelen zal de Staat wederom een bom geld kosten. De scheidende bewindslieden komen in aanmerking voor een pensioen, ze hebben namelijk een jaar aangezeten. Ze zullen vrijwel allemaal hun mooie dienstauto mogen overnemen voor een luttel bedrag en dan willen we het niet over de emolumenten hebben, die ze ook nog in de schoot geworpen krijgen. De andere ministers zullen ingewerkt moeten worden, hetgeen ook voor de nodige vertraging zal zorgen bij het bepalen van een beleid met eventuele andere inzichten. Het wordt dus ook nu weer een gebed zonder einde. We zijn nog lang niet uit de problemen en zoals de situatie thans ervoor staat, zullen ze zich verder ophopen of Bouterse het nu leuk vindt of niet.