Velen binnen de regering vieren feest en feliciteren hier en daar een ieder die ze maar willen feliciteren. Als een kip zonder kop wordt de Surinaamse samenleving gefeliciteerd met het feit dat er meer leningen en dus daarmee ook de schulden, toenemen. Van het fonds ontvangen wij (lenen) US$ 478 miljoen. Dit is bedoeld als betalingsbalanssteun. Dit geld gaat op de rekening van de Centrale Bank van Suriname en wordt niet uitgegeven aan importen of aan valuta-interventies. Eigenlijk is het meer iets psychologisch. Dat kan goed uitpakken als er prudent beleid gevoerd wordt en er sprake is van vertrouwen. Welk prudent beleid ook gevoerd wordt, er is totaal geen vertrouwen meer in het handelen van deze regering. Het ministerie van Financiën geeft persberichten uit over leningen alsof dat de normaalste zaak ter wereld is. Laten wij voorop stellen dat het IMF geen wondermiddel is. In sommige landen heeft het ook totaal niet gewerkt.

Het fonds is net een bank die een lening verstrekt en ook nog terugbetaling verwacht. De bank verstrekt ook niet zomaar een lening aan burgers of bedrijven, omdat men eerst een aantal zaken in bestudering neemt. Het geld dat het IMF heeft verstrekt, lost geen enkel probleem op. De sleutel ligt uiteindelijk bij het overheidsbeleid. Nu lenen wij ook à la dol van de Caribbean Development en de Wereldbank voor projecten en het is ook maar de vraag of er daar een stukje beleid is om verantwoord met de gelden om te gaan. Die gelden moeten uiteindelijk terugbetaald worden. Mensen moeten nou eens gaan begrijpen dat het op grote voet leven en de vele corruptieve praktijken ons de das hebben omgedaan. Toen ex-president Venetiaan heel zuinig was, begreep men niet dat hij dat deed als een appeltje voor de dorst. Je moet eerst een sterke kas hebben wil je grote projecten uitvoeren. Dat vonden de paarse grappenmakers maar niks, dus moet het geld op. De zorg is dat ze een volle kas hebben overgenomen van Venetiaan en ook nog heel veel geld hebben verdiend aan goud. De miljarden zijn van de ene op de andere dag als sneeuw voor de zon verdwenen. Dan komen de paarse grappenmakers vertellen dat er huizen zijn gebouwd met het geld. Hoeveel huizen? Waren er niet 18.000 beloofd. Werd het volk geen gouden bergen beloofd. Waar zijn al die dingen. Mooier nog, pe a moni dih. Het is onvoorstelbaar dat mensen niet begrijpen dat wij op het punt staan niets te vreten te hebben en toch nog de NDP-voorzitter als hun god aanbidden. De man wenst het volk slapeloze nachten toe en men vindt dat hij stoer en geweldig is. Jullie gaan straks ook die auto aan de kant laten, omdat de benzineprijs killing wordt en je schreeuwt ‘nog 5’. Wat wij wel weten, is dat indien er nu verkiezingen gehouden worden, de paarse organisatie sterk naar beneden dondert. Het IMF weet in welke put ze het geld gestopt heeft. Het geld is gegeven aan een regering waar corruptie hoogtij viert. Dat weet men heel goed, maar zoals wij het al hebben gesteld, er zitten geen dombo’s bij het IMF. Ze kennen de aard van het beestje al heel goed. Het IMF gaat onze financiële crisis niet oplossen. Prudent, corruptievrij en een toekomstgericht beleid waarin productie en investering zijn vervat, zijn de sleutels om de schulden straks terug te betalen. Bouwen op Surgold en Staatsolie demonstreert het onvermogen van dit kabinet om structurele oplossingen te brengen.