In een goed functionerende en niet door machtswellust aangetaste democratische rechtsstaat, werkt de scheiding der machten (trias politica) en is het ongepast dat de ene macht op flagrante wijze inbreuk pleegt op de binnen de grondwet verankerde positie van de andere. Zo kan het nimmer zo zijn dat de wetgevende macht stappen onderneemt die slechts aan de rechterlijke macht voorbehouden zijn, zo kan het ook niet dat de uitvoerende macht beslissingen neemt of bekend maakt die tot de competentie van de rechterlijke macht behoren en de scheiding der machten in groot gevaar brengt. Zo kan een rechtsgang of de executie van een vonnis in welk proces dan ook nimmer vanuit het ministerie van Justitie (de uitvoerende macht) vertraagd of stopgezet worden. De rechterlijke macht, met name het Hof van Justitie dan wel de kantonrechter bezit slechts die bevoegdheid. Het kan dan ook nimmer zo zijn, dat binnen onze rechtsstaat – in zoverre we ons nog op een democratische rechtsstaat kunnen beroepen – een ministerie van Justitie buiten zijn bevoegdheid treedt en verklaart dat een strafproces voorlopig geen voortgang vindt of zal kunnen vinden. In deze gaat het om het wel of niet voortzetten van het 8 Decemberstrafproces tegen verdachten van gruwelmoorden op veertien Surinamers en één Nederlander. Niet het Hof van Justitie, maar het ministerie van Justitie (uitvoerende macht) maakte bekend dat het voormelde proces voorlopig geen voortgang zal vinden. Hoe lang pretenderen we door deze wijze van handelen nog een democratische rechtsstaat te zijn. Dit soort handelingen kunnen absoluut niet door de beugel en maken van dit land een steeds grotere chaos en geven een ieder de indruk dat de Wet van de Jungle steeds nadrukkelijker wordt toegepast.