Het Bureau Dak- en Thuislozen (BDT) dat valt onder het ministerie van Volksgezondheid, heeft een groei geconstateerd van het aantal dak- en thuislozen. In 2004 waren er driehonderd geregistreerde dak- en thuislozen die langskwamen voor eten, drinken en een bad. Thans is dit aantal gegroeid naar ruim negenhonderd geregistreerden. Dat zegt directeur Reza Doekhie in een interview met het Algemeen Surinaams Persbureau (ASP). “De groei baart ons zorgen”, zegt hij. Er moet volgens hem een onderzoek komen naar de oorzaak van de groei.

Het bureau heeft reeds 42 permanente cliënten verdeeld over beide shelters in Paramaribo en Latour. Deze groep woont bij het BDT en krijgt financiële bijstand van het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting. Het bedrag dat zij van het ministerie ontvangen, is SRD 325. Ruim SRD 125 geven zij uit aan BDT, zodat in hun onderhoud wordt voorzien. Het bureau krijgt daarnaast ook subsidiemiddelen om te voorzien in de rest van de behoeften. De niet-permanente leden, (geregistreerden), melden zich dagelijks van 8.00-12.00 aan. Deze groep groeit met de dag. “Zij krijgen een bad, brood en thee”, vertelt Doekhie. Ook in de middaguren melden zich tussen 16.00-18.00 mensen aan die eten krijgen. De meeste van de dak- en thuislozen zijn drugs- of alcoholverslaafd.

“Daarnaast heb je personen met huiselijke problemen en weer anderen die lijden aan een psychische aandoening”, vertelt Doekhie. Veel personen melden zichzelf aan, maar het bureau heeft ook drie bussen ter beschikking om zelf op pad te gaan om de doelgroep op te halen. “Dat gaat natuurlijk niet zomaar. Pas als zij willen, nemen wij ze mee. Wij kunnen de mensen niet verplichten mee te komen, want dat is vrijheidsberoving”, legt de directeur uit. Dagelijks krijgt BDT ook telefonische klachten van burgers die aangeven dat ze overlast hebben van dak- en thuislozen.

Doekhie wijst erop dat de burgers eerst contact moeten maken met de politie. Pas als de politie de hulp inroept van BDT, kan het bureau in actie komen. “Het is de politie die moet zorgen voor orde en rust.” Tot slot legt hij ook uit dat een dakloze iemand is die fysiek geen onderdak heeft, terwijl een thuisloze wel onderdak heeft, maar zich niet thuis voelt. “Dat zijn bijvoorbeeld meer mannen met een gezin en kinderen, maar gewoon niet thuis willen blijven vanwege probleemsituaties.”