De aanpak van mensenhandel is hard nodig in Suriname, en dan vooral in het binnenland, waar het probleem omvangrijk, maar bijna niet controleerbaar is. Volgens inspecteur Judith Dragtenstein, hoofd van de afdeling Trafficking in Persons (TiP) Unit van de politie, ontbreekt het echter aan geld. “De mensenhandel moet een afdeling zijn waar geld beschikbaar is. Zonder geld kunnen we niet in het verre binnenland controleren”, zegt ze.

Dragtenstein legt uit dat het bij de sekshandel om vrouwen en meisjes vanaf ongeveer 11 jaar gaat. “Maar de sekshandel is niet eens het grootste probleem. De mensenhandel in zijn geheel moet worden genoemd. De gedwongen arbeid is een pure vorm van superslavenarbeid.”

Ze legt uit dat niet alleen kinderen, maar ook volwassenen als slaven worden ingezet. Een groot deel van deze mensenhandel speelt zich af in het binnenland in de illegale kampen bij de goudvelden. Om hoeveel gevallen het gaat, is onbekend vanwege de uitgestrektheid van het binnenland en de moeilijke bereikbaarheid ervan. Ook wordt er volgens Dragtenstein waarschijnlijk veel gesmokkeld over de grens bij Brazilië, helemaal in het zuiden van Suriname:  “Hier kunnen mensenhandelaren hun gang gaan zonder te worden gecontroleerd.”

Dragtenstein legt uit dat er in het binnenland bijna niet gecontroleerd kan worden op mensenhandel, omdat alles stil wordt gelegd zodra ze zouden komen om te controleren. Ook kost het ontzettend veel geld. ‘Alleen het vervoer kost al een vermogen, en daarnaast heb je onder andere nog eten, drinken, mensen, hangmatten en een hele goede organisatie nodig. Dat geld is er nu niet.’

Ook in de stad is er sprake van sekshandel. “Er is natuurlijk een verschil tussen gedwongen sekshandel en commerciële sekshandel”, legt Dragtenstein uit. De TiP Unit van de politie voert regelmatig controles uit in de stad, bijvoorbeeld in bars, clubs en massagesalons. “Als het gaat om minderjarige meisjes, hebben eigenaren natuurlijk een probleem. Ook komt het voor dat meisjes niks mogen zeggen. Meestal nemen we ze daarom mee om ze op het bureau vragen te stellen, maar ook dan zeggen ze soms niks. We moeten ook veel uit hun lichaamstaal opmaken.”

In juli is het Trafficking in Persons (TIP) Report 2015 uitgebracht door het Amerikaanse State Department. Suriname was daarin voor het vierde achtereenvolgende jaar op de Tier 2 Watch List beland, omdat ons land de eerder toegezegde maatregelen tegen mensenhandel niet adequaat had doorgevoerd.