In aanloop naar de verkiezingen, proberen politieke partijen zich van hun beste kant te laten zien. Beloften vliegen ons om de oren, toekomstvisies worden plots geschetst, en voormalige regeringspartijen komen met nieuwe inzichten. Maar voor velen is de maat vol. De NDP, de partij die jarenlang het land heeft bestuurd, lijkt te zijn vergeten, dat het vertrouwen van het volk niet met een mooie toespraak herwonnen wordt, maar met daden. En de daden spreken boekdelen. De Paarse partij heeft het land achtergelaten in een financiële puinhoop.

Surinamers baseren hun politieke keuzes niet langer op partijkleuren of charisma, maar op harde ervaringen en feiten. De opsomming van wat elke president aantrof bij aantreden, schetst een verontrustend patroon. De NDP vertrok in 2020, het land bleef economisch verwoest achter, financieel uitgehold en sociale verdeeldheid sprak boekdelen. Dit zijn geen meningen, dit zijn feiten die elke burger heeft meegemaakt en kan navertellen. Van torenhoge wisselkoersen tot lege schappen in de winkels, van corruptieschandalen tot het ondermijnen van de democratische waarden.

Akiemboto’s pleidooi voor verzoening en heroriëntatie klinkt nobel. De verwijzing naar Rwanda, een land dat na conflict heeft gekozen voor vooruitgang, is krachtig, maar komt ongeloofwaardig over uit de mond van een vertegenwoordiger van een partij, die verdeeldheid eerder aanwakkerde dan beslechtte. Of zullen we zeggen dat hij de uitspraken goed bedoelt en doet, maar vanuit een verkeerde partij. Als de NDP werkelijk wil erkennen wat fout is gegaan, waarom horen we dan nauwelijks of geen excuses? Waarom blijven zij zich presenteren als slachtoffer in plaats van als verantwoordelijken voor het financieel faillesement?

De stem van het volk is duidelijk en wij willen geen experimenten meer, geen meerdere kansen voor partijen die bewezen hebben dat macht boven moraal gaat. Suriname heeft behoefte aan bestuurders die het land opbouwen, niet afbreken. Die verbinden in plaats van verdelen. Die de waarheid durven zeggen, ook als die heel slecht uit komt. Het gaat niet om haat of rancune. Het gaat hier om bewustwording. Om het leren van fouten en die hebben we reeds geleerd  en het  luidt als volgt: nooit meer Paars!

O.N.