LASTERCAMPAGNES BLIJVEN HET POLITIEKE TONEEL DOMINEREN

WIE ZONDER ZONDE IS, WERPE DE EERSTE STEEN:

De aanloop naar de algemene verkiezingen is in volle gang, maar inhoudelijke debatten lijken plaats te hebben gemaakt voor geruchten, verdachtmakingen en laster. In plaats van kiezers te overtuigen door visie en beleid, kiezen sommige politieke partijen voor de slag in de onderbuik en de aanval. Het dieptepunt lijkt bereikt met recente uitspraken van een partijvoorzitter die openlijk suggereerde dat een verkiezingsoverwinning van de VHP enkel mogelijk zou zijn door fraude. Een beschuldiging van dit kaliber, nog erbij zonder bewijs, is niet alleen onverantwoordelijk, maar ondermijnt ook het democratisch proces.

In plaats van plannen voor onderwijs, gezondheidszorg of armoedebestrijding te presenteren, worden platforms en podia gebruikt om tegenstanders zwart te maken. De burger, die snakt naar duidelijkheid en oplossingen, blijft achter met verwarring en antrouwen. De boodschap is helder: politieke overlevingsdrang wint het momenteel van verantwoordelijk leiderschap.

De uitspraken over mogelijke fraude, nog vóórdat er één stem geteld is, zijn gevaarlijk. Ze zaaien twijfel over het verkiezingsproces, creëren polarisatie en kunnen zelfs leiden tot maatschappelijke onrust. Politici die dit soort taal bezigen, tonen niet alleen minachting voor de instituten die de verkiezingen organiseren, maar ook voor de intelligentie van de kiezer.

De vraag die gesteld moet worden, is wat hopen deze politici te bereiken met zulke lasterlijke uitspraken? Willen ze kiezers mobiliseren door angst te zaaien? Of is het simpelweg een strategie om alvast een excuus te hebben voor een mogelijk verlies? Hoe dan ook: het vertrouwen in de politiek wordt op deze manier verder uitgehold.

Met de verkiezingen in aantocht, zal pas na het weekend duidelijk worden, welke partij het vertrouwen van het volk heeft weten te winnen. De hoop is dat de kiezer door het rookgordijn heen kan kijken en kiest voor inhoud, integriteit en toekomstvisie. Want Suriname verdient leiders die bouwen, niet afbreken.

More
articles