De benoeming van assembleelid en vakbondsleider Reshma Mangre tot onderdirecteur bij N.V. Havenbeheer, heeft kwaad bloed gezet binnen het staatsbedrijf. De vakbond heeft zich ook laten horen en heeft zich terecht, vragen gesteld over de politieke invloed bij benoemingen in overheidsbedrijven. De benoeming werd in december goedgekeurd door de regeringsvergadering, maar was onder voorbehoud vanwege de noodzaak van juridische en politieke adviezen. Dit suggereert dat er onduidelijkheden waren of tegenstand met name van enkele VHP-ministers, wat de benoeming politiek gevoelig maakt. Het feit dat deze benoeming formeel werd voorgesteld door minister Uraiqit Ramsaran van Transport, Communicatie en Toerisme, en dat die uiteindelijk op instructie van president Chandrikapersad Santokhi plaatsvond, kan ook een strategische zet van de regering zijn om politieke loyaliteit te belonen, wat mogelijk het vertrouwen van het publiek in de neutraliteit van benoemingen schaadt.
Er zijn zelfs emotionele uitspraken gedaan die veel hebben van een ethisch dilemma rondom politieke benoemingen zoals deze. Mangre, die politiek actief is, wordt benoemd voor een functie die haar een aanzienlijk salaris oplevert, namelijk 3.000 US-dollars per maand. Dit salaris staat in schril contrast met het inkomen van andere hardwerkende Surinamers, zoals leerkrachten, die veel minder verdienen voor hun werk. A20-voorzitter Steven Reyme, uitte zijn verontwaardiging hierover en wees op de oneerlijkheid van het systeem waarin politici zichzelf met hogere salarissen kunnen belonen, terwijl anderen in de samenleving, die vaak onder moeilijke omstandigheden werken, niet dezelfde voordelen ervaren. Wij zijn het eens met Reyme, want de maatschappelijke impact van een dergelijke benoeming is groot. Terwijl Mangre een aanzienlijk salaris ontvangt, blijven leerkrachten, verpleegkundigen en andere essentiële werkers, geconfronteerd met lage salarissen, wat de kloof tussen politieke en maatschappelijke elites verder vergroot. Dit kan leiden tot gevoelens van onvrede en onrechtvaardigheid binnen de samenleving, vooral als mensen het gevoel hebben dat politici in staat zijn om zichzelf te bevoordelen, terwijl andere cruciale sectoren achterblijven lopen in termen van beloning. Het versterken van deze ongelijkheid kan het vertrouwen van de bevolking in de overheid verder ondermijnen en de sociale cohesie verzwakken.
De benoeming van Mangre tot onderdirecteur bij N.V. Havenbeheer is naar onze mening, een duidelijk voorbeeld van politiek accommoderen. Wij van Keerpunt hebben genoeg andere voorbeelden binnen verschillende staatsbedrijven, zoals bij de EBS, NVB, SWM, SLM en ga zo maar door. Als assembleelid voor de VHP én vakbondsleider, heeft zij een prominente positie binnen zowel de politieke als de maatschappelijke arena. Haar aanstelling, die ondanks interne weerstand uiteindelijk toch werd goedgekeurd op instructie van president Santokhi, wekt de indruk van een beloning voor politieke trouw in plaats van een benoeming op basis van deskundigheid of transparantie.
In een tijd waarin veel burgers en ambtenaren worstelen met lage inkomens en toenemende kosten van levensonderhoud, wekt een politiek gemotiveerde benoeming met een salaris van 3.000 US-dollars per maand wrevel en vergroot het wantrouwen in de intenties van beleidsmakers. Het lijkt er sterk op dat Mangre geaccommodeerd wordt binnen het staatsapparaat om politieke stabiliteit of om partijbelangen te dienen, ten koste van geloofwaardige en eerlijke bestuurspraktijken.
