Het artikel van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES) over de maandelijkse inkomens van specialisten, heeft veel reacties veroorzaakt, vooral door de bewering, dat sommige specialisten tot SRD 800.000 (ongeveer USD 21.600) per maand verdienen. Dit inkomen ligt ver boven dat van andere medische professionals, wier maandinkomsten rond de SRD 80.000 (USD 2.160) liggen. Het grote inkomensverschil heeft veel discussie uitgelokt, waarbij vooral de manier waarop de VES het artikel gepresenteerd heeft, voor kritiek zorgt. Naar onze mening, roept dit belangrijke vragen op over de ethiek van inkomensverhoudingen in de gezondheidszorg en de maatschappelijke gevolgen ervan.

Het opvallendste element in het artikel is het enorme inkomensverschil tussen specialisten en andere medisch professionals. Specialisten in Suriname blijken gemiddeld tien keer meer te verdienen dan hun collega’s in andere medische disciplines. Dit verschil is opmerkelijk, vooral in een land waar de gezondheidszorg onder druk staat door beperkte middelen. Het is moeilijk te begrijpen, waarom artsen die dezelfde opleiding hebben gevolgd en in verschillende disciplines werken, zulke uiteenlopende salarissen ontvangen. Het is belangrijk om te overwegen of dit verschil tussen specialisten en andere medische beroepsgroepen gerechtvaardigd is, en in hoeverre dit bijdraagt aan de gelijkwaardigheid binnen het zorgsysteem.

Het grotere inkomensverschil heeft bredere gevolgen voor de maatschappij. In een land als Suriname, waar de economische situatie fragiel is, kan dit verschil onterecht overkomen, vooral in een tijd van financiële onzekerheid. Dit kan zorgen voor spanningen, vooral onder de bevolking die vaak met economische problemen kampt. In dergelijke gevallen is het goed om te erkennen dat grote inkomensverschillen kunnen leiden tot een gevoel van vervreemding, niet alleen tussen de verschillende medische disciplines, maar ook tussen zorgprofessionals en de rest van de samenleving.  Het kan het vertrouwen in het zorgsysteem aantasten, vooral als mensen de idee krijgen dat sommige artsen overmatige beloningen ontvangen, zonder dat dit in verhouding staat tot hun bijdrage aan de samenleving.

In het artikel van de VES wordt er gesproken over een kleine groep gevestigde medisch specialisten en apothekers, die sleutelposities bekleden binnen zowel de gezondheidszorg als de politiek, waardoor zij directe invloed uit kunnen oefenen op de verdeling van zorgbudgetten. Zij zijn vertegenwoordigd in diverse overheidscommissies, de Vereniging van Medici in Suriname (VMS), de Specialisten Registratie Commissie (SRC), medicatiebeoordelingen- en tuchtcommissies, en vrijwel de meeste politieke partijen, waaronder de NPS, VHP, NDP en ABOP. Deze verwevenheid van zorg en politiek creëert een situatie waarin deze groep invloed kan uitoefenen op beleidsbeslissingen die niet alleen hun eigen inkomsten beïnvloeden, maar ook de manier waarop zorgmiddelen worden verdeeld en de toegang tot zorg voor de bredere bevolking.

De VMS heeft een interessante contra-manoeuvre gekozen. Behalve een algemene ontkenning, heeft de voorzitter in een radio-interview aangegeven, dat er alleen inhoudelijk gereageerd kan worden als er namen genoemd worden. Natuurlijk zal de VES zich hiertoe niet laten verleiden, want het gevolg zou zijn, dat er geprocedeerd kan worden op basis van vermoedens van schending van privacy of vormen van belediging. De VES heeft namelijk een maatschappelijk probleem bespreekbaar willen maken, terwijl het bestuur van de VMS, in zijn ontkenning daarvan, de drempel voor de VES wil leggen bij een diepgaand onderzoek.  De uitdrukking ‘Wie het kruis heeft, zegent zichzelf’, lijkt van toepassing wanneer men kijkt naar de voordelen die sommige specialisten ontvangen. Het lijkt erop dat degenen die de gelegenheid hebben om zichzelf te bevoordelen, hier gretig gebruik van maken. Het feit dat sommige specialisten zulke hoge salarissen ontvangen, roept een discussie op over de ethiek van inkomensverdeling en over de manier waarop medische professionals hun eigen belangen kunnen bevorderen. Dit versterkt de vraag of de inkomensverdeling in de zorg altijd in lijn is met de behoeften van de samenleving en het gemeenschappelijke belang.

De inkomensverschillen in de gezondheidszorg zijn meer dan een economische kwestie, ze hebben ook ethische en maatschappelijke implicaties. Het grote inkomensverschil tussen specialisten en andere medische professionals in Suriname heeft gevolgen voor de rechtvaardigheid binnen het zorgsysteem en de maatschappelijke acceptatie van de zorgsector. De invloed van gevestigde specialisten en apothekers binnen zowel de zorgsector als de politiek versterkt deze kwestie, aangezien ze direct invloed uit kunnen oefenen op de verdeling van zorgmiddelen. Het artikel draagt bij aan deze discussie door de cijfers te presenteren zonder de nodige context of verantwoording. Het is essentieel dat er een bredere discussie wordt gevoerd over de oorzaken van deze inkomensverschillen en de langetermijneffecten voor het zorgsysteem in Suriname. Een evenwichtige benadering van dit onderwerp kan bijdragen aan een beter begrip van de uitdagingen waarmee het gezondheidszorgsysteem wordt geconfronteerd.