Sinds 28 februari van dit jaar, voeren de bushouders van het Nationaal Vervoer Bedrijf (NVB) actie door niet betaalde rekeningen. Terwijl zij hun inkomsten mislopen en de vaste lasten doorlopen, blijft de regering in gebreke. De bushouders voelen zich genegeerd en stellen dat de overheid geen rekening houdt met het volk. De staking heeft directe gevolgen voor duizenden burgers, die afhankelijk zijn van het openbaar vervoer. Taxi’s of particulier vervoer zijn voor velen niet te betalen, waardoor sommigen zich in allerlei bochten moeten wringen om naar school/werk te gaan. Ondanks de ernst van de situatie, schijnt de overheid geen haast te maken met een oplossing. Bushouders klagen dat ze al weken geen inkomen hebben, maar ook geen compensatie ontvangen. Dit maakt de staking niet alleen een protest, maar ook een noodkreet.

De regering beweert daarentegen, dat er beperkte middelen zijn. Toch worden er tientallen miljoenen vrijgemaakt voor verkiezingsbeloftes en sociale steun. Dit roept de vraag op, of de overheid daadwerkelijk geen geld heeft, of simpelweg geen prioriteit geeft aan het openbaar vervoer. Bovendien ontbreekt een actieve bemiddelingspoging. In plaats van een oplossing te zoeken, schijnt de overheid de staking gewoon uit te zitten. Dit getuigt van een onverantwoordelijke bestuursstijl die het vertrouwen van zowel de bushouders als de samenleving ondermijnt.

Een snelle oplossing is noodzakelijk. De bushouders kunnen niet eindeloos wachten, en de bevolking mag niet blijven lijden onder bestuurlijke wanorde. De regering moet keuzes maken en geld vrijmaken voor de bussector, of een concreet plan presenteren, waarin alle partijen een uitweg krijgen. Zolang de regering blijft afwachten, groeit de ontevredenheid. Als ze het volk écht wil dienen, wordt het tijd dat te bewijzen.