NOG MEER LAST-MINUTE BELOFTES

Na jaren van bezuinigingen en economische hervormingen kondigt de regering een reeks sociale maatregelen aan, waaronder de verhoging van de AOV, een toelage voor studenten en extra steun voor personen met een beperking. Op het eerste gezicht lijkt dit een welkome verlichting voor burgers, die jarenlang de gevolgen van de economische crisis hebben gevoeld. Maar met de verkiezingen in aantocht, rijst de vraag: Is dit beleid oprecht bedoeld om de koopkracht te versterken, of een strategische zet om stemmen te winnen?

Het heeft vier jaar geduurd alvorens de regering ‘terug kan geven’ aan de samenleving. Dit wordt vergoelijkt door de moeilijke economische situatie die moest worden rechtgetrokken. Maar waarom juist nu, op het einde van een regeertermijn, worden deze maatregelen versneld doorgevoerd? De timing is op zijn minst opvallend en roept twijfels op over de intenties achter dit ‘’nieuwe initiatief‘’.

Hoewel financiële ondersteuning voor kwetsbare groepen essentieel is, mogen burgers zich niet laten meeslepen door een plotselinge golf van positieve berichten. Er is een patroon zichtbaar in de Surinaamse politiek, waarbij regeringen pas in verkiezingsjaren ruimhartige sociale voorzieningen treffen, terwijl de bevolking daarvoor jaren op de blaren moest zitten. Dit gebeurt niet alleen bij de huidige regering, maar is een zwaar verouderde strategie van verschillende politieke partijen. Kiezers moeten zich niet laten leiden door mooie beloftes en tijdelijke gunsten, maar kritisch blijven kijken naar structurele verbeteringen en langetermijnbeleid. Populaire maatregelen kort voor de verkiezingen, zijn geen garantie voor duurzaam bestuur en goed tastbaar beleid. Burgers verdienen leiderschap dat consequent beleid voert, niet enkel in verkiezingstijd.

De verhoging van uitkeringen en toelages is zonder twijfel een opluchting voor veel Surinamers. Maar het is cruciaal dat kiezers zich niet laten verleiden door last-minute cadeaus en dat zij een weloverwogen keuze maken op basis van visie, beleid en daadkracht, en niet op basis van wie op het juiste moment het meeste verdeelt.

More
articles