Lange jaren heeft de Surinaamse gemeenschap zich afgevraagd, waarom wij 150 visvergunningen aan Guyanese vissers zouden verstrekken, terwijl onze visgronden nu al aan illegaliteit en roofbouw kapotgaan en wachtlijsten met generaties aan Surinaamse ondernemers, vergelen in lades bij LVV. Er kwam nooit een behoorlijk antwoord. Maar regeringslid na regeringslid van Guyana, dreef de spot met de Surinaamse regering en beschuldigde onze topfunctionarissen van leugens en misleiding. De Surinaamse regering heeft nooit antwoord gegeven op de simpele vraag, wat Surinames voordeel daarbij zou zijn.

Vervolgens heeft misleiding bovenop misleiding zich opgestapeld over de brug over de Corantijnrivier. Guyana zou voor die brug betalen, zoals Mexico voor Trumps muur zou betalen. Daarna blijkt een reeks partijen aan het werk te zijn, terwijl het project nergens op onze begroting voorkomt. En de regering kan geen document aanwijzen dat onze waterweg en veiligheid zal beschermen, met toename van verkeer rond de bouw en het komen en gaan, daarna. Ook hier kan niemand in De Olifant de simpele vraag beantwoorden, wat Surinames voordeel daarbij zou zijn.

Thans is Guyana bezig met de exacte tactiek van Putin in 2013 en Netanyahu in 2005 en de NDP uit haar bezorgdheid in een brief aan de CARICOM. Tot dan toe heeft onze minister van BIBIS alleen laten weten, het met Guyana te zullen bespreken. Maanden na de strategische positionering en mobilisatie van Guyana nabij het betwiste gebied, verklaart BIBIS zich via Radio ABC nader en ontvouwt de strategie van deze VHP-regering: overleg tussen bilaterale grenscommissies, die in 2013 zijn opgericht en in 2025 nog in de historische documentatiefase zijn. Respectvol is dat geen strategie te noemen. Politiek gezien, wentelt BIBIS dit af op een besluit van regering Bouterse in 2013. De regering Bouterse had in 2013 te maken met bezet grondgebied dat voorafgaand aan de onafhankelijkheid, reeds door Guyanese agressie, aan ons doorgegeven werd. Haar falen in dit dossier is schrijnend, vooral nu zelfs levenslange politici/burgers zich graag in camouflagetenue begeven en hun hele imago zich op militarisme baseert. Echter, het kan niet ontkend worden, dat een novum, een gehele nieuwe ontwikkeling zich voordoet met de bestuursmobilisatie van Guyana, de geplande investeringen in infrastructuur en de nederzettingsgedachte nabij het betwiste gebied. Nederzettingsagressie is door de jaren heen in meer dan vier afzonderlijke VN Veiligheidsraadsre-soluties als illegaal en agressief veroordeeld. Het is diplomatieke onkunde om te verkondigen, dat het maken van melding daarvan, niet tot de basale taak en plicht van iedere behoorlijke regering behoort in ieder supranationaal platform waar landen lidstaten van uitmaken.

Het blind voortzetten van een strategie die in twaalf jaar, ons dezelfde illegaliteit en slachtofferpositie achterlaat, grenst aan het deserteren van het volk en hoogverraad van onze principes van soevereiniteit. Niet alleen de CARICOM moet over de Guyanese agressie geïnformeerd worden, ook de VN Veiligheidsraad en de OAS moeten formeel ervan bericht worden, waar Guyana mee bezig is.

Daarnaast moet Suriname zich er terdege van bewust zijn, dat Guyana’s expansiedrift en onbetrouwbaarheid naar grenzen, ook naar hun westerburen strekt. Gezien het verschil in middelen en militaire paraatheid, zingt Guyana een compleet andere toon naar Venezuela toe. Het kan absoluut geen kwaad om in grenscommissieverband en in de sfeer van historisch onderzoek, juist met Venezuela aan kennisuitwisseling en strategisch partnerschap te verkennen, wat de opties zijn om internationaal recht te trekken wat al jaren scheef groeit en wat zich in de afgelopen maanden, aan het verscherpen is.

Door partijpolitiek te betrekken in de radio-aanval, die BIBIS gepleegd heeft begin maart op de NDP, valt voor eenieder, het masker dat de VHP heeft geprobeerd te dragen, als het om de grenskwestie ging. BIBIS en de president zijn op deze vier onderdelen aan het volk rekenschap verschuldigd.

1. Hoe kan een ondergeschikte van BIBIS, zich verontschuldigen voor gebruik van een juiste landkaart tijdens een BIBIS-conferentie, als onjuist tegenover Guyana?
2. Wat is het belang van het verwelkomen van Guyanese vissers binnen onze wateren, terwijl Surinaamse ondernemers op wachtlijsten wegrotten?
3. Wat is het belang van Suriname bij een Corantijnbrug?
4. Wat is het plan van aanpak van de VHP om de nederzettingsagressie van Guyana nabij het betwist gebied, te de-escaleren?

Als wij blijven slapen op dit onderdeel, zal West-Suriname de weg van Gaza en Crimea gaan. Als stilte en zoethoudertjes de tactiek van de VHP zullen blijven, moeten zij dat eerlijk aan het electoraat uitleggen, zodat het bij de stembus een betere keuze kan maken.