Met de verkiezingen in zicht, wordt de toon van het politieke spel veel belovend. President Santokhi verzekerde eerder deze week tijdens een VHP-wijkvergadering in Welgelegen, dat de portemonnee van de burger nu aandacht krijgt. De AOV-uitkeringen zullen stijgen, de belastingvrije grens wordt verhoogd en misschien wel de meest geruststellende belofte: de stroomtarieven zullen niet stijgen. Maar hoe realistisch zijn deze uitspraken nog? En nog belangrijker: waarom komen deze toezeggingen nu pas? Het is geen geheim, dat Suriname in de afgelopen jaren een zware economische crisis heeft doorgemaakt. De koopkracht van de burger is gedaald, de inflatie blijft hoog en de levensstandaard is zwaar, onder druk komen te staan. Dat de overheid nu ineens middelen heeft gevonden om sociale voorzieningen te verhogen, roept vragen op en is heel vreemd. Minister van Financiën Stanley Raghoebarsing heeft de taak gekregen deze maatregelen uit te werken. Maar waar komt het geld vandaan? Is dit structureel beleid, of besparingen uit prudent beleid of slechts een tijdelijke tegemoetkoming, om kiezers gunstig te stemmen? Zonder een concrete financiële onderbouwing, blijven dit loze beloften. President Santokhi stelde met nadruk dat de stroomtarieven niet verhoogd zullen worden, ondanks hogere productiekosten door het lage waterpeil in het stuwmeer. Maar als de burger niet hiervoor betaalt, wie dan wel? Suriname kent een geschiedenis van subsidies op nutsvoorzieningen, die vaak hebben geleid tot financiële tekorten en een last voor de staatskas. Er is ook geen garantie dat deze belofte na de verkiezingen zal standhouden.

Eén ding weten we 100 procent zeker: in de maanden voor de verkiezingen, regent het beloftes. De vraag is niet alleen of deze beloften worden waargemaakt, maar vooral hoe en wanneer. Waar komt het geld voor de AOV-verhoging en belastingverlaging vandaan? Hoe blijft de stroomprijs stabiel, zonder gevolgen voor de staatsfinanciën? Is het nieuwe VHP-team echt vernieuwend of slechts politiek marketingmateriaal? De kiezer moet kritisch blijven. Beloftes die vóór de verkiezingen worden gedaan, moeten worden afgewogen tegen de realiteit na de verkiezingen. Want als er één ding zeker is in de Surinaamse politiek, dan is het dat mooie woorden niet altijd leiden tot daden.