Tijdens de kerstnacht verspreidden geluiden zich over het heengaan van Desi Bouterse: militair, sportinstructeur, couppleger, dictator, politicus, oud-president, veroordeeld voor drugshandel en meervoudige moord en in recente maanden, voortvluchtige. Bouterse kwam een links-nationalistische beweging en een politiek onrustig Suriname aantreffen bij zijn terugkeer naar Suriname.

Bij de opening van het nieuwe gebouw van de douane, nabij de Jules Sedney Haven eind december, zocht president Santokhi naar een toon die lag tussen realisme en hoop. Net als bij andere politici die in het organogram boven de douane zouden moeten staan, waaronder de minister van Financiën en Planning, is de vrees voor dit orgaan met zoveel informele macht, ook merkbaar in de kinderhandschoenen waarmee de president de ‘issues’ bij het instituut bejegende.

Alleen de president en zijn directe kring zijn in feeststemming. Alleen de president viert het nieuws van de achtste review van IMF, oftewel een lening, zoals Bouterse dat zou hebben gedaan: met felicitaties aan het volk. Hij komt smalend lachend de regeringsvergadering uit en zegt dat voor de prestaties, men niet van hem hoeft te houden zoals Bouterse dat zou hebben gedaan.

Met een brief van 9 december jl., zond president Santokhi de ontwerpwet ‘Wet houdende vaststelling van regels over het Spaar- en Stabilisatie Fonds Suriname’ aan de voorzitter van De Nationale Assemblée. Een eerdere versie van de wet is door critici in oktober 2024 naar de prullenbak verwezen. De wet moet vóór eind 2024 worden aangenomen en in werking treden om te voorkomen dat de rente op de USD 315 miljoen oil-linked security, het Value Recovery Instrument van houders van de staatsobligaties,

Als de politieagenten zich onderbetaald, ondergewaardeerd, onderbemand, en onderbewapend voelden voor de decembermaand, hebben de president, de minister van Justitie en Politie en de korpschef, daar een schep bovenop gedaan. Eerst glunderde de president over de aankoop van voertuigen, naar verluidt bij een leverancier die volgens de VHP niet ongezond is, zonder de uitdagingen met brandstof en uniformen te onderkennen.

Het is duidelijk dat de kiezer iets anders nodig heeft als motivatie om naar de stembus te gaan. Waar de kiezer op wacht, is een boodschap die hoopgevend is, maar geen sprookje. Er moet wat realiteit in het beeld terug te kennen zijn. Er mag kritiek gegeven worden. Maar de kritiek moet niet zo algemeen zijn, dat het een college is over wat al 49 jaar scheefgroeit. En het moet ook niet zo specifiek zijn, dat het alleen maar persoonlijke of partijpolitieke verwijten worden. Het liefst moet de boodschap georganiseerd zijn op de manier waarop er ook bestuurd gaat worden.

Wie met gematigde vakmensen zoals Simons en Akiemboto, een gematigde NDP, gebaseerd op een sociaal gedachtegoed, maar vrij van Boutisme, dictatuur en anti-democratie had verwacht, mag midden december 2024, die droom alweer laten varen.

Het besluit van de Tweede Kamer om 800.000 euro uit het slavernijfonds over te hevelen naar de Koninklijke Marechaus-see, legt een schrijnend spanningsveld bloot in het Nederlandse politieke landschap. Aan de ene kant wordt het fonds, dat is ingesteld om bewustwording en herstel rondom het slavernijverleden te bevorderen, als een belangrijke stap gezien in het erkennen van een pijnlijk verleden.