Het verkeer in Suriname lijkt steeds meer op een jungle, waarin roekeloosheid, de boventoon voert. Bestuurders racen met hoge snelheden over wegen, zonder rekening te houden met verkeersregels of de veiligheid van anderen. Voetgangers en rijwielen moeten steeds vaker op hun hoede zijn, want de kans op ongelukken neemt toe, door het onverantwoordelijke gedrag van zowel automobilisten als bestuurders van andere voertuigen.

In de nadagen van Bouterse II, is het hele stelsel aan gunningen en comptabiliteit uitgehold. De verplichting tot aanbesteding is uit de regelgeving geschreven. In de plaats kwamen de doelmatigheids- en rechtmatigheidstoetsen. De Rekenkamer heeft deze regering en met name BIBIS, diepe onvoldoendes toegekend op die onderdelen, maar geen haan kraait daarnaar.

De regering heeft voorstellen gepresenteerd met het protocol: ‘Procedure werk- en verblijfsvergunning voor buitenlands kader voor in Suriname opererende bedrijven met minimaal twintig werknemers’. Het bedrijfsleven was kritisch over de kosten van USD 1500 per vergunning. Zowel de hoogte als de transparantie lijkt in de praktijk niet stimulerend te werken. Ook de drempel van twintig werknemers zou maar enkele sectoren in staat stellen te profiteren.

De toetssteen voor het functioneren van een regering, is de vraag of het volk en het land er beter aan toe zijn, dan ze waren toen de regering aftrad. Nadat inflatie, BTW, brandstofprijzen, verhoogde verzekeringstarieven (onder een verplichte verzekering), verhoogde stroomtarieven, watertarieven en telecom hun schade aangericht hebben, is van een SRD in 2020, minder dan dertig cent over, voor een gewoon Surinaams huishouden.

Onlangs belichtte de CEO van Staatsolie twee zaken: zijn zorgen over de ontwikkelingen op het gebied van local content; en dat zowel bij de Gran-Morgu voorbereidingen als bij lokale bestaande operaties, op-valt Surinaamse bedrijven gebruikmaken van buitenlandse mankracht. Local content is in de afgelopen vierenhalf jaar, het stopwoordje geweest van president Santokhi, maar tot op de dag van vandaag is er geen ontwerpwet die hier vorm aan geeft. Integendeel pleit minister Ramdin voor versoepelde en versnelde regels voor toelating van buitenlandse mankracht, in het bijzonder voor olie en gas.

De recente reeks uitreikingen van grondbeschikkingen in Nickerie door zowel president Chandrikapersad Santokhi als vicepresident Ronnie Brunswijk, roept vragen op. Binnen enkele dagen werden honderden stukken domeingrond toegekend aan burgers. Wel moet onderstreept worden, dat een deel van hen reeds lang heeft gewacht op dat moment. Hoewel het verkrijgen van een grondbeschikking een recht is van elke Surinamer,

De problematiek van het watertekort in Paramaribo, neemt dusdanige vormen aan, dat zelfs het Presidentieel Paleis en de Belastingdienst van wateraanvoer per truck moeten worden voorzien. Op hetzelfde moment dat p resident Santokhi op geheel Bouterse-achtige wijze het Surinaams volk feliciteert met geleend geld, want dat is de achtste IMF tranche, kan in een simpele eerste levensbehoefte als schoon en bereikbaar drinkbaar, niet voorzien worde

De recente samenwerking tussen Suriname/Guyana en China voor de bouw van de brug over de Corantijnrivier, kan naar onze mening, absoluut niet door de beugel. Hoewel de economische voordelen op korte termijn aantrekkelijk lijken, moeten de geopolitieke risico’s en de strategische keuzes die Suriname maakt, zorgvuldig worden afgewogen. De brug over de Corantijnrivier, ter waarde van USD 236 miljoen, is bedoeld om de economische samenwerking tussen Suriname en Guyana te versterken.