De inlichtingenbijeenkomst van het Openbaar Ministerie (OM) van midden november, had een werkelijk surrealistisch karakter. Het inkt op de Saya-vrijspraak en de Pakittow-veroordelingen was nauwelijks droog, of de PG probeerde onlangs afstand te nemen van een president, waarvan zij regelmatig erkende dat die in de mond neemt opdrachten aan haar parket te verstrekken.

De strategie leek een beetje om zo lang en vaak mogelijk woordelijk te herhalen hoe onafhankelijk men wel niet zou zijn. De tijd daarvoor en de manier waarop, is natuurlijk niet met een charmeoffensief voor de camera’s. De tijd daarvoor was aan de orde toen tijdens het vervolgingsbeleid, de dode letter van belediging van de president, links en rechts ingezet werd om iedere kritiek op het staatshoofd te verstommen. De tijd daarvoor was rijp, toen de strafklacht tegen Pakittow geformuleerd moest worden en absurditeiten als brandstichting in de tenlastelegging meegenomen werden. De tijd ervoor was rijp, toen er licht geschenen moest worden op het rechtshulpverzoek in de kwestie van de miljoenen aan goudstaven van Brunswijk in de Piet Wortel-zaak.

Een rondje personeelszaken en uitleg, is hol en leeg, als er niet uiteengezet wordt, welke beleidsprioriteiten en vervolgingsprioriteiten aanwezig zijn. De ontkenning opdrachten aan te nemen van de president of de uitvoerende macht, is evengoed hol, als de PG niet van plan is te verduidelijken hoe vaak en waarover overlegd wordt met de president of binnen hoeveel tijd het Openbaar Ministerie, weder inzet van door haar in beslag genomen en verbeurde middelen, als onderdeel van het budget in de strijd tegen misdaad, kan realiseren. ‘Mensen het is niet waar’, is niet bepaald een wetenschappelijk, bestuurlijk of juridisch aanvaardbaar antwoord.

De hoogste vervolgingsambtenaar heeft tot taak om het waarom, hoe, wie en wanneer van een vervolgingsbeleid, behapbaar voor het voetlicht te brengen. Vervolging en misdaadbestrijding kunnen geen toevalligheden of algemeenheden zijn, maar moeten een duidelijke doelstelling en richting hebben, waaraan de prestatie van de handhaving getoetst kan worden. Alleen dan kan de samenleving zich aan het beleid conformeren en actief aan het beleid bijdragen. Tijdens het persmoment, kwam men niet veel verder dan een levend organogram en een fotomomentje. Vierentwintig uur later, was het land weer wat zware roofovervallen rijker, terwijl de grimmige sfeer rondom Pikin Saron, niet met de garantie van rechtszekerheid gedoofd is.