Na alle feestgejubel van een principeakkoord eerder dit jaar tussen de EBS- werknemers en de directie heerst er weer ontevredenheid. De bond meent dat afspraken niet nagekomen zijn en de directie wil de terugkeer van de uitlandige Leo Brunswijk afwachten, alvorens inhoudelijk op het een en ander in te gaan. De vrede die door moeder Brunswijk geïnspireerd werd, lijkt ten einde te komen.

De bond heeft zich schriftelijk bij de staat Suriname beklaagd over de communicatie vanuit de zijde van de directie. Uit de verslaggeving begrijpt Keerpunt dat de bewoordingen sterk gelijken op een opzegging van vertrouwen. Qua momentum voltrekt dit zich, terwijl de ABOP niet langer op de steun van PL kan rekenen, het IMF-programma ten einde loopt en de stevige machtsbasis van Leo Brunswijk dus aan inspectie toe is.

Daarnaast heeft Bronto Somohardjo in het openbaar verklaard, de handen vrij te hebben klokken te luiden over misstanden. De bond is bovendien weerbaar en strijdbaar, zoals eerder dit jaar gebleken is. Het smalle pad dat de kantonrechter openlaat met het opmerkelijke kortgedingvonnis, werd met finesse bewandeld. Inmiddels zijn de werkzaamheden deels opgeschort.

De levensstijl van ongekende luxe en reislustigheid van de top is bovendien een doorn in het oog van het publiek dat inmiddels vier maal zoveel betaalt voor stroom. Er zou een commissie namens de president bezig zijn tarieven te evalueren, maar ondertussen betaalt het volk de haast ondraaglijke hoofdprijs. Keerpunt verwacht dus bijval van andere bonden en activisten, mochten Hellings en de zijnen de strijdbijl inderdaad weer opgraven.

Partijen die onderzoek verricht hebben en gewezen hebben op misstanden, zouden op dit moment kunnen kiezen voor bijval. Zodat zowel werknemer als abonnee, de aandeelhouder en de directie verantwoordelijk kunnen houden voor een behoorlijke bedrijfsvoering en een behoorlijke dienstverlening.