Ten tijde van het bezoek aan Santo Boma door Ronnie Brunswijk, waarbij hij veroordeelde medeplegers van de 8 Decembermoorden bezocht, was hij in functie als waarnemend president van de republiek Suriname. Op het moment van het bezoek, was de hoofddader en veroordeelde actief voortvluchtig en actief schuldig aan de misdrijven van obstructie en ontvluchting van Justitie. Het signaal dat uitgaat van de regering Santokhi, met deze keuze zijdens Brunswijk, is een weerzinwekkende minachting voor de rechtsstaat en voor het leven van de slachtoffers. Het is niet de eerste keer dat Brunswijk deze weg is ingeslagen.
Ten tijde van de Decembermoorden was hij zelf in militaire dienst. Met de personen die hij bezocht heeft, heeft hij een persoonlijke verstandhouding. Met de voortvluchtige heeft hij een regeringscoalitie gevormd en zich daarbinnen voorstander van en deelhebber gemaakt aan een poging amnestie te verlenen. Het signaal is meer dan duidelijk: de Decembermoorden en de strafveroordeling eromheen, zijn geen gewetenskwestie voor Brunswijk en het moment dat hij in de politieke positie is, gratie te vergemakkelijken, zal zij zich daar bereid toe tonen.
Het is de zoveelste keer dat Brunswijk aan zowel het protocol van waarneming als aan het decorum dat van een staatshoofd en regeringsleider verwacht mag worden, voorbij gaat. Het is ook de zoveelste keer dat Brunswijk zijn verwantschap aan en sympathie voor voortvluchtige criminelen laat blijken. Eerder deed hij vergaande uitspraken over partijgenoot Bordo, die destijds nog niet in handen van justitie was, maar wel als voortvluchtige verdachte bij misdrijven tegen het leven gezocht werd. De stempel die Brunswijk op justitie drukt, is verder merkbaar in het ontwijkend gedrag van justitiefunctionarissen die weigeren het volk te informeren over zijn betrokkenheid en proceshandelingen in de strafzaak tegen Piet Wortel.
Deze gedragslijn moet ten zeerste aan de regering als geheel toegerekend worden en dient als een belangrijk signaal vanwaar kiezers die dit gedrag accepteren, voor kiezen, namelijk straffeloosheid, wetteloosheid en een cultuur van machtsvertoon.
