Spannende Amerikaanse verkiezingen in november 2024 leveren lessen op voor onze eigen aanstaande verkiezingen in mei 2025. Veroordelingen zijn geen diskwalificatie. Voor wie had gedacht dat de strafrechtelijke veroordelingen Trump bij de zwevende kiezers onaantrekkelijk zouden maken, hebben de swing states een luid en duidelijk antwoord gegeven.

Het onderbuikgevoel over een kandidaat weegt veel zwaarder dan diens strafrechtelijk verleden. Voor bolwerken van veroordeelde criminelen zoals de ABOP en de NDP betekent dat in Suriname, dat men niet op het geweten of de normen en waarden van de kiezer, hoeft te rekenen. De aantrekking van gewelddadige figuren wier namen opduiken in drugsdossiers, zoals Bouterse, Brunswijk en Bordo, weegt niet op tegen een sluimerende voorliefde voor wet en recht bij zwevende kiezers.

Persoonspolitiek kroont geen winnaars. De afkomst van Harris en haar vrouw zijn, hebben haar onder personen van haar komaf en personen van haar sekse, in de competitieve staten, geen aanmerkelijk voordeel opgeleverd.

In Suriname is een hevige etnische verkiezingsstrijd gaande en een identificatie van politici aan de hand van gender, LBGTQplus en factoren zoals geloof. Hoewel traditionele partijen een stonfutu gedeelte overhouden uit de tijd van sociale mobilisatie, lijkt de inhoud en het effect van bestuur op het huishoudboekje in de Verenigde Staten en in Suriname, steeds meer een factor.

Een ontevreden volk een boodschap van tevredenheid opdringen werkt niet. Harris kon als vicepresident op onderwerpen als illegale immigratie, grens veiligheid, inflatie en gewapende conflicten in Gaza en Krim, niet te veel afstand nemen van Joe Biden. Haar positie in de zittende regering maakte dat zij geen kandidaat van verandering en hervorming kon zijn en het beleid moest verdedigen of verzwijgen. Hetzelfde geldt in Suriname voor de VHP en ABOP. Surinamers hebben echter met BTW (10 cent), tariefsverhogingen nutsvoorzieningen (30 cent) en inflatie (30 cent) nog maar 30 SRD cent van iedere SRD van 2020 overgehouden aan bestedingskracht.

Tevredenheid verkopen over een verarming van bijna 70% aan de hand van valse macro-economische cijfers, zal niemand overtuigen.

Een bekend en vertrouwd gezicht vervangen door een jonger alternatief, levert niet altijd rendement op. Harris nam te elfder ure, met krap honderd dagen voor campagne, over van een verouderde Biden. In Suriname hebben wij het vertrouwen dat bestond in de NPS, de nostalgie naar Venetiaan en de hoop op een wetenschappelijk bestuurlijk kader in de tweede linie, keer op keer zien wegsmelten. Voorzitter Rusland spreekt tot absoluut niemands verbeelding en zijn stemmenaantal verbleekt ten opzichte van partijgenoten met voorkeurstemmen.

Het concept van een ‘Ruslandist’ heeft bijna een komisch gevoel, omdat men niet zou weten waar zo iemand voor zou staan en het eerste moment dat iemand in vervoering raakt door zijn persoonlijke aanwezigheid, moeten wij nog meemaken in Grun Dyari.

De geur van paleisrevolutie hangt als dikke nevel in de lucht.

Maar kroonprinsen en droomprinsen zijn schaars en zelfs als een Diana Pokie, een Shanti Venetiaan of een Raoul Hellings de stoute schoenen aan zou trekken en het Chinees en Libanees kapitaal kan berijden naar het voorzitter- en/of lijsttrekkerschap, zou Harris parallel een waarschuwing moeten zijn.

Een nieuwe aanvoerder, laat in het spel, brengt de twijfelaars en de zwevers, niet voldoende op de been om de verkiezingswinst binnen te halen.

De gelijkenissen worden gevaarlijk als wij bedenken dat een populistische stijl zonder echte oplossingen, in 1996, 2010 en 2015 al invloed opgeleverd heeft voor personen die het land minder democratisch en minder financieel weerbaar hebben gemaakt.