Er is iets diep triest aan beleid dat decennialang kiezers zo arm houdt, dat ze voor een week aan levensmiddelen hun keuze bij de stembus laten beïnvloeden. Het is die exacte keuze, die er al die jaren voor zorgt, dat er zo weinig verandert. Klimmen uit het diep dal van armoede, is geen eenvoudige opgave, met recessies minstens iedere tien jaar en depressies die soms langer dan een regeertermijn kunnen duren.

Er kleeft daarnaast een sfeer van paternalisme en afhankelijkheid aan het pakkettenstelsel. Als het geen rechtstreekse omkoping naar de letter van de wet is, is het zeker wel een gunst voor een stem. Daar komt nog bij, dat coalitiepartijen, altijd iets makkelijker aan de data, de middelen en de distributie weten te komen dan oppositiepartijen, en er niet voor schromen partijbelang via de staatskas te financieren. Laat het niet eventjes samenvallen met een show aan ‘grondpapieren’ die in partijkleuren met fanfare bij de honderden verdeeld worden en waarvan maar een handjevol ooit tot een echte toewijzende beschikking leidt.

Dit ongezond milieu is ook de kweekvijver voor allerlei figuren die door hun zichtbaarheid op het juiste moment, hun onzichtbaarheid op het juiste moment en hun ene-hand-wast-de-andere attitude zich vastklampen aan toekomstige machthebbers en vaak van straathosselaars tot naschoolse opvang miljonairs, feestelijke partycentra miljonairs, car wash-naar-car center miljonairs, cambio en casino miljonairs, opklimmen binnen een regeerperiode.

De pakkettencultuur raakt ook het hardst: de minderbedeelden en de first voters, die een blok vormen dat voldoende is om onder de grote partijen, de grootste partij te maken of te breken. Uit diezelfde verrotte kweekvijver komen ook de excessen voort van de Kapitaal Coup van 1996 en het verraad van 2010, die ons rampzalige regeringen gebracht hebben, die duidelijk niet waren waar een meerderheid van het volk dacht op te stemmen, op de verkiezingsdatum. Wij begrijpen de behoeftigen die soms niet anders kunnen, dan nemen wat gegeven wordt. Maar op 25 mei 2025 hoeft u niet te geven, wat men van u af wil nemen, namelijk uw stem, uw recht als burger te kiezen voor wat het beste voor uzelf gaat zijn, de komende vijf jaar.