BRAVO AAN DE BEURT

De massameeting van de ABOP en diens nieuwe satellietpartij en personen in het AK-stadion op zaterdag 28 september 2024 was een moksi patu van ongeveer alles wat men geleerd heeft van politieke voorgangers. Het stadion werd gevuld door een publiek dat net het hoofd boven water kan houden en een zaterdag uitje n’nyan dringi anga prisiri niet aan zich voorbij gaat laten gaan als de bus hun voor de deur ophaalt en afzet.

Excuus figuren van iedere bevolkingsgroep werden op het podium onthaald als dun verbloemde verbroedering, en politieke derderangs na-men mochten een lovend woordje richten aan de Gast-heer, in ruil voor hun publieke toetreding tot de ABOP. De ambities van Bravo zijn duidelijk: president worden en als koning behandeld worden. Hij droeg dan ook een kroon, het symbool van onderdrukking en anti-democratie. En legde voor wat zijn hoofdargument is voor het bekleden van het presidentschap: het is simpelweg zijn beurt. De beurt van de marron. De beurt van deze marron. En hem dat weigeren zou een vorm van afwijzing, een vorm van weigering van zijn gehele bevolkingsgroep zijn. Het gaat volgens hem beter met Suriname als ABOP in de coalitie zit dan in de oppositie. En zijn ruime ervaring in regeringen met Venetiaan, Bouterse en Santokhi hebben hem vooral doordrongen van het feit, dat hij waarschijnlijk een betere leider is of een betere president zal worden, dan hun allemaal.              De feestvergadering van de jarige NPS, de terugkeer van president Santokhi uit New York, de back-to-school actie van de VHP, en het Jawa Congres aangevoerd door Somohardjo, trokken bij lange na niet de belangstelling waar de ABOP op kon rekenen. De uitdaging van DNA-voorzitter Marinus Bee aan andere partijen om op dezelfde plek dezelfde opkomst te realiseren, zal ook niet makkelijk beantwoord worden. De NDP wist OCER redelijk te vullen een week tevoren, maar ook daar galmt geen boodschap na. Waar de ABOP en Brunswijk naarstig tekortschieten is het presenteren van een nationale ontwikkeling van het land. In meer dan een uur op het podium, stipte Brunswijk de rijkdom aan natuurlijke hulpbronnen aan, maar hij etaleerde niet de kennis om het voordeel voor het volk van Suriname erbij te garanderen. Sommige sprekers spraken een boodschap van eenheid uit onder marrons, maar wisten geen eenwording van de bevolkingsgroepen centraal te stellen. En als het aankomt op wat Brunswijk met nog meer macht van plan is, is de kroon op zijn hoofd het enige wat een richting van leiderschapsstijl verraadt. Bravo wil president worden, omdat Bravo president wil zijn en als het even kan: koning, keizer, emir, maharadja of sultan. In dat verlangen ligt niets besloten dat het volk van Suriname of de kiezer van Suriname reden geeft hem daar gelegenheid toe te geven. Omdat zij in vier jaren van hun regeerbeleid en in uren op zaterdagavond niets terug kunnen vinden, dat Suriname of hun vooruit zal brengen.

More
articles