Uitgerekend in een verkiezingsjaar mag er meer verwacht worden van onze politieke partijen. Blind opportunisme en angsthazerij voeren de boventoon bij de opstelling van oppositie en coalitie, wanneer het gaat om hun houding ten aanzien van loonsverhoging voor landsdienaren.

De coalitie laat zich door de bonden onder druk zetten om voor de zoveelste keer alles en iedereen vrijwel dezelfde verhoging in percentages toe te kennen.

De oppositie leent zich ervoor, de discussie niet over de loonsverhoging en het uniform karakter te laten gaan, maar over koopkracht, inflatie en de levensstandaard van Surinamers. Beide zijden van het politiek gangpad, draaien daarmee om de hete brij heen, noemen het beestje niet bij de naam en geven kiezers die serieus de waarheid in ogenschouw willen nemen en moed willen belonen, geen betere optie bij de stembus.

Te veel landsdienaren dienen het land niet

Van spookambtenaren tot beleidsadviseurs die niets en niemand adviseren, want hun vriendjes zijn met de noorderzon vertrokken en in sommige gevallen zelfs voortvluchtig, krijgen niet alleen uitbetaald, ze gaan met iedere verhoging erop vooruit in loon, extraatjes en pensioen. Het herinschrijvingssysteem is niets anders gebleken dan pure politieke rancune en heeft niet tot opschonen van het ambtenarenbestand geleid, zoals beloofd was. Dan is er de groep van zeven-even inklokkers die zijn gezicht laat zien en nog voor de haan drie keer kraait, al met zijn volgende hossel bezig is en de staat niets oplevert. Er moet een fijne luizenkam door het apparaat gehaald worden. Maar tot die tijd moeten thuiszitters en inklokkers voor geen enkele verhoging in aanmerking komen.

Te veel landsdienaren verdienen hetzelfde

Een beleidsmedewerker bij het ministerie van Defensie of het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen doet niet hetzelfde als een beleidsmedewerker op het Directoraat Duurzame Ontwikkeling Inheemsen. De districtscommissaris van Paramaribo Noord-Oost heeft een hele andere werklast dan die van Boven-Coppename. Een onderzoeksmedewerker bij de Centrale Lands Accountants Dienst of bij de Centrale Bank van Suriname, heeft een hele andere taak en invulling dan een onderzoeker bij het Nationaal Rijstonderzoeks Instituut. Met alle respect voor elk onderdeel van de overheid, maar iedere middenmanager of adviseur maar gelijktrekken met iedere andere, zonder behoorlijk taakgewicht of resultaatverbintenis, is ten nadele van de belastingbetaler. Ze daarna ook nog gelijkmatig optrekken, is onnodig de ene bevoordelen en onnodig de andere verder benadelen. Er zijn landsdienaren, zoals specialistische verpleegsters of medewerkers van de Geologisch Mijnbouwkundige Dienst die vier tot zes keer meer zouden moeten verdienen, voor wat ze maatschappelijk of economisch bijdragen. Maar er zijn ook figuren die alleen maar voor het aanblijven in een functie die nauwelijks verschil maakt, minder dan een kwart behoren te verdienen dan men nu ontvangt. De coalitie is in een positie om het probleem bij de wortel aan te pakken. De oppositie is in een positie om het probleem de naam te geven die het behoort te hebben en iets levensvatbaars en respectabels voor in de plaats te presenteren. Beiden moeten stoppen met meewaaien met winden van populariteit en opportunisme, de rug recht houden en weerwoord bieden aan een simplistisch vakwezen, dat opruiend en kortzichtig, een uitdunnende achterban mobiliseert, voor korte termijn voordeel, waar wij allemaal de rekening voor betalen.