Toen in 2016 met Santokhi, Somohardjo en Rusland in de stoet geprotesteerd werd, was het vanwege IMF en stroomtarieven. Verhogingen zouden het volk te hard raken en de EBS moest maar eerst gezond gemaakt worden als bedrijf. Vanaf het begin van het IMF-programma zijn de tariefsverhogingen van nutsvoorzieningen en het terugbrengen van zowel het aantal landsdienaren als de totale loonkosten, voorwaarden geweest voor de balanssteun die Suriname zou ontvangen. De cijfers die het deskundige team van Suriname aanlevert aan het veeleisende team van IMF, zijn exact en gedetailleerd.

De Surinaamse president Chan Santokhi neemt deel aan de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Hij benutte zijn bezoek aan New York voor een ontmoeting met leden van de Surinaamse diaspora. Tijdens zijn toespraak noemde hij Suriname aantrekkelijk voor buitenlandse investeringen en zakelijke partnerschappen en riep hij de diaspora op om te investeren in Suriname.

Suriname is op weg naar de verkiezingen van 25 mei 2025. De Surinaamse kiezer zal in de gelegenheid gesteld worden om via een gewijzigd kiesstelsel, een nieuwe regering aan te wijzen. Naar de mening van Keerpunt, zullen we ook na mei 2025, wederom te maken krijgen met een coalitiekabinet, bestaande uit zeker drie partijen die voldoende zetels hebben weten te behalen voor De Nationale Assemblee, en tot een goed regeerakkoord zullen hebben weten te komen. Naar onze mening, zal geen enkele partij meer dan 26 zetels halen.

Uitgerekend in een verkiezingsjaar mag er meer verwacht worden van onze politieke partijen. Blind opportunisme en angsthazerij voeren de boventoon bij de opstelling van oppositie en coalitie, wanneer het gaat om hun houding ten aanzien van loonsverhoging voor landsdienaren.

Regeren met de media als zangkoor in plaats van als waakhond, lijkt voor iedere machthebber aantrekkelijk. Wanneer de waakhond zich schor blaft, is het de uitzonderlijke bestuurder die de spiegel pakt en het eigen leiderschap betracht. Het is veel verleidelijker om met een hondenbrokje in de ene hand en een muilkorf in de andere hand, het beestje aan de leiband te krijgen.

De Drug Enforcement Administration (DEA) heeft al jaren haar aandacht gericht op Suriname en Guyana, niet alleen vanwege de opkomende olie- en gasindustrie in deze landen, maar grotendeels omdat ons land en buurland Guyana, reeds jaren actief worden ingezet als drugsdoorvoerland. De DEA is bezorgd over de mogelijke gevolgen van de drugshandel en andere criminele activiteiten in de regio.