Skalians zijn onder de Surinaamse wetgeving niet alleen illegaal, ze zijn een onmogelijkheid. Onze goudsector, op papier, geloof het of niet, is redelijk gereguleerd, als we naar de elementen van de regels zouden kijken. Is het plaatsgebonden? Ja. Is er een toezichthouder? Ja, meerdere zelfs. Moet er aan de staat afgedragen worden? Ja, op meerdere manieren. Zijn er milieubeperkingen? Ja.

Een skalian, drijvend en bewegend, heeft geen plaatsgebonden gebied, geen adres. Het moment dat skalians die wel zouden hebben, zou er een papieren fictie optreden, want aan de ketting of aan de kade wordt er geen productie geleverd. Als de skalianhouder de basale wettelijke verplichtingen kan ontlopen, dan zijn zaken als belastingen, royalty’s, arbeidsomstandigheden, verblijf- en werkvergunningen, een droom.

Is het een geheim dat skalians goud pompen, kolken en zuigen naar het diepste hol van de politieke binnenkamers? Is het een geheim dat de tunnels van illegaliteit zich een rechtstreekse weg banen naar de hoogste torens van bestuur? Zijn degenen met de geheimen, die de meest ongeletterde, meest prostitutie frequenterende, meest vuurwapengevaarlijke klasse van arbeiders, zonder een verbindende taal, in lijn houden, niet onder drie regeringen lang, precies hetzelfde gajes?

Toen de Fransen de vervuiling, de goudroof en het vertrappen van de regels van de skalians moe waren, hebben wij hand in hand en kordaat, de stroomgebieden die de natuur ons heeft laten delen met ons buurland, schoongeveegd van deze verloedering. Wat weerhoudt ons van dezelfde aanpak voor de andere drie vierde gedeelten van onze binnenwateren? Wat zouden wij aan binnenvaart kunnen ontwikkelen, om wegverkeer en uitstoot te vervangen? Wat zouden wij aan zoetwaterviscapaciteit kunnen binnenhalen, verwerken en verkopen om onze voedselvoorziening en onze valutabalans op peil te houden? Wat zouden wij aan schoolvervoer kunnen effectueren als onze rivieren voor 99 procent van onze Surinamers ingezet werden, in plaats van voor 1 procent van de meest inhalige, meest geheimzinnige profiteurs?

Een paar weken geleden raakte een lading chemicaliën verloren in het meer, waarover men muisstil is. Zonder de skalians is er geen reden om dergelijke ladingen zo dicht bij het stroomgebied te hebben, met alle risico’s van dien.

De tientallen skalians, die met een half uurtje rijden al vindbaar zijn voor het blote oog, zijn het bewijs van vergiftiging van onze democratie, onze rechtsstaat en onze natie. Vergeet dat nooit.