Het personeel van de verschillende ziekenhuisinstellingen is al enige tijd in actie. Het zou gaan om looncorrecties en het wegtrekken van zorgpersoneel, met als gevolg een enorme werkdruk. Door de bonden is tal van keren gesproken over deze punten, echter vanwege de regering wordt er niet gereageerd op de noodkreet van deze groep. Acties nemen nu vormen aan, waaruit voortvloeit dat afdelingen moeten sluiten of dat patiënten naar huis moeten worden gestuurd. Al deze zaken brengen de zorg verder naar de verdoemenis.

Minister Ramadhin toont een zeer lakse houding tegenover het personeel. Hij zegt zelfs met maatregelen te komen, om het wegtrekken verder in te dammen, doch is dat ook niet goed genoeg, daar men niet beter wenst te betalen, maar zoekt naar mogelijkheden om jouw diploma of kennis te misbruiken. Dit is een vorm van uitbuiting en had nimmer zover mogen komen. We verdienen geen valuta, hoe kan de betaling voor het waarmerken van bescheiden dan in valuta geschieden? Hoe kan het parlement stil blijven, terwijl dit alles gebeurt? Het is onvoorstelbaar wat men van de zorg heeft gemaakt! Je kunt in Suriname dood gaan, als je aan deze zorg overgeleverd wordt.