De minister van Defensie versloeg in Paramaribo met ruime afstand de zittende president in 2020 en kwam binnen met alle vertrouwen onder de zon. Zij nam de beleidsrol bij Defensie, met de verantwoordelijkheid van instituten die, gecorrumpeerd, vercommercialiseerd en van oneigenlijke macht voorzien waren. Zij heeft de beleidscultuur weten te wijzigen, verjongen en een aantal hoofdpijndossiers met een behoorlijke dosis durf bij de hoorns weten te vatten.

Ze heeft het hete hangijzer van een militaire vakbond niet gelaten voor wat het was, maar voorwaarden gesteld, juridisch advies ingewonnen en is de gesprekken aangegaan. Zij heeft de vrijheid van vereniging gerespecteerd, maar tegelijkertijd aangegeven, dat voor formele erkenning aan alle wettelijke vereisten voldaan moet worden.

Onder de regering en coalitie staat Defensie thans bekend als een bestuurscultuur die data gedreven, fiscaal gedisciplineerd en voorzien van dossiers en bewijsstukken opereert. De diverse internationale missies, de verkregen bevorderingen en de ondersteuning naar andere veiligheidsdiensten toe, spreken in het voordeel van deze kijk op Defensie. Zo hoefde Defensie zich niet aangesproken te voelen, toen de minister van Financiën en daarna het IMF uit de doeken deden dat voor vele overheidsdiensten, in augustus het jaarbudget al opgebrand was.

De vraag die nu rijst is, ten koste waarvan dit alles gegaan is. En de gewone militair, de gewone gepensioneerde en het gewone gezinslid, kunnen pijnlijke ervaringen delen. Verhalen van rijst met zout, rijst met ei op onbereikbare uithoeken die bemenst moeten worden, het nieuws dat SZF alleen nog basiszorg voort wil zetten en de erbarmelijke verblijfomstandigheden op diverse plaatsen, lijken aan te geven hoe en waar er precies bezuinigd wordt. Hoewel daags na de bekendmaking, in ruime bewoordingen over een oplossing werd gesproken, blijkt wel hoe fragiel de relatie naar SZF toe is. De klappen vallen steevast in de hoek van degenen die hun leven op het spel zetten, met de gevaarlijke taak van ons land veilig houden.

Het is te hopen dat de efficiëntie, de regel getrouwheid en de voortvarendheid waarmee de bewindsgroep zich onderscheiden heeft, nu aangewend kunnen worden om te garanderen dat ook de factor mens centraal komt te staan in het gevormde beleid en er een gezonde balans komt tussen beleidsresultaten en de militairen die daar steevast voor hebben moeten inleveren.