De coalitiepartijen hebben het regeerakkoord gebaseerd op twee inkomstenstromen: steun, grotendeels in de vorm van leningen van het IMF en diasporakapitaal (‘fresh’ capital). Onder de gedachte dat de vorm de functie behoort te volgen, zijn de ministeries van Buitenlandse Zaken en van Financiën voorzien van bestuurlijke steroïden door het uitbreiden van de functies van ‘International Business’ en van ‘Planning’.

De VES heeft terecht aandacht gevraagd voor het feit, dat wanneer de regering zich rijk rekent aan de monetaire reserve, dat geen geld is, dat de regering zelf te besteden heeft. VES benadrukt: De vreemde valutategoeden van de Surinaamse burgers in de monetaire reserve zijn de verplichte vreemde valuta kasreserves die banken overwegend bij de CBvS aanhouden.

Rijstboeren zijn de afgelopen week in actie gekomen, nadat was gebleken dat de beloofde compensatie voor hun mislukte oogst, nog steeds niet door de overheid is betaald. Op basis van hun ontevredenheid over het handelen van de regering, werd eerst het commissariaat in Nickerie bestormd en vervolgens de brug te Henar, gebarricadeerd.

President Santokhi gaf recent nog te kennen, dat voor eind juli, de gesprekken met de vakbeweging over loonsverhogingen, zouden worden afgerond. Echter, in de tweede week van augustus merken we dat er nog steeds geen schot zit in de zaak. Wanneer komen de loonsverhogingen? Terwijl het gras groeit, sterft het paard.  De mensen hebben niet eens genoten van hun vakantiegeld. Niet eens de hoognodige spullen werden gekocht. Je vraagt je af, hoe de regering een land wenst te ontwikkelen, wanneer ouders niet in staat zijn hun kinderen de nodige spullen te geven voor de school.

De werknemers van de N.V. Energie Bedrijven Suriname (EBS), hebben wederom gemeld, ontevreden te zijn over de stand van zaken met betrekking tot de cao-onderhandelingen. Dit ofschoon de directie had beloofd, spoedig met een oplossing te komen. Waar is de directie nu? Moeten de mensen weer op straat komen? Waarom wordt de indruk gewekt dat de medewerkers goed verdienen, als dit niet het geval is?

Verkiezingstijd is een tijd van winst voor opportunisten en profiteurs. De hosselaar en de superkapitalist spelen ondergronds en in de ivoren torens hetzelfde spelletje. De idealist en de realist van iedere SRD afhelpen, die ze te veel lijkt.

Veel leden van de oppositie lijken zich onnodig rijk te rekenen, in de hoop dat ze uit de ruif van Santokhi gaan eten. Dat is een illusie en meteen ook een bewijs van de kwaliteit van de oppositie. Zij is heel gemakzuchtig en telt haar stemmen al op basis van sentimenten in de samenleving. De op-positie vergeet te kijken naar de aard, omvang, oorsprong en vorm van de sentimenten.

In het kader van het Surinaamse herstelprogramma ter verbetering van de economie en in overeenstemming met het Internationaal Monetair Fonds, IMF, is besloten de overheidssubsidies van met  name de nutsvoorzieningen water en elektriciteit, af te bouwen. Dat wil zeggen, dat de gehele samenleving veel meer moet betalen voor deze voorzieningen.

Bij de opening van de Subsea onderzeese kabel van Digicel, koos president Santokhi ervoor, publiekelijk te verklaren dat de staat (voor zover bekend) of beter gezegd de regering, Telesur gaat ondersteunen met ‘soortgelijke projecten’ en ook ‘goede samenwerking gaat bevorderen’. Twee vreemde en in mededingingsopzicht op Caribisch niveau, twijfelachtige uitspraken.

Het Constitutioneel Hof heeft de verhoging van de waarborgsom uit de weg geruimd. Hoewel het combinatieverbod en de flinterdunne bedekking van campagnefinanciering nog altijd het speelveld ongelijk in het voordeel van de oude politiek laten, is een belangrijk obstakel voor deelname aan de verkiezingen voor kleinere partijen, weggenomen.

De Suriname Economic Oversight Board (SEOB) meldt in zijn 14e bulletin dat het actiepunt: ‘Herzie de overheidsuitgaven voor sociale bescherming en publiceer een tijdgebonden strategisch plan om de efficiëntie en effectiviteit van sociale uitkeringen te verbeteren’, door het IMF als ‘afgerond’ is gemarkeerd. Dit besluit roept aanzienlijke vragen op, gezien de aanhoudende ineffectiviteit van het sociaal programma. Hoewel het IMF dit actiepunt als voltooid beschouwt, wijzen diverse analyses erop dat het sociaal programma nog steeds tekortschiet.