Tijdens een reeds gehouden openbare vergadering van De Nationale Assemblee, hebben diverse assembleeleden vragen gesteld over de aanhoudende problemen met de Moni Karta en de uitblijvende koopkrachtversterking.  Met betrekking tot de Moni Karta werden verschillende problemen gerapporteerd. Sommige mensen hebben wel de kaart ontvangen, maar nog geen geld gezien, terwijl anderen melding maken dat het geld al is opgenomen. Dit heeft geleid tot frustratie en verwarring onder de bevolking, die vaak van het kastje naar de muur wordt gestuurd.  Er werd aangehaald dat in Brokopondo geen uitbetalingen plaatsvinden, terwijl andere districten wel worden bediend. In sommige gevallen ontvangen mensen zelfs een Moni Karta zonder deze ooit te hebben aangevraagd. Verder werd er melding gemaakt van misstanden waarbij zaken rond de Moni Karta, grondaanvragen en BaZo-kaarten via politieke structuren zouden worden geregeld. Dit wekt de indruk dat politieke invloed een rol speelt bij de toekenning en administratie van deze documenten en voordelen.

Keerpunt heeft eerder aangehaald, dat er ernstige aanwijzingen zijn dat de instanties, verantwoordelijk voor de uitgifte van identiteitsdocumenten en sociale uitkeringen, ernstige tekortkomingen vertonen. Volgens betrouwbare bronnen hebben personen met banden met hooggeplaatste overheidsfunctionarissen het systeem weten te manipuleren voor persoonlijk gewin. Deze beweringen zijn bijzonder verontrustend en werpen een schaduw op de integriteit van de betrokken overheidsinstanties. Naar verluidt zijn deze misstanden ontstaan bij de bank die de kaarten verstrekt en tevens ook vanuit het ministerie van Sociale Zaken. Naar onze mening is er gewoon weer een ‘regelcultuur’ toegepast, waar vrienden en familie meerdere malen zijn bevoordeeld. Jammer genoeg komen mensen die deze Moni Karta echt hard nodig hebben door dit corrupte systeem van een koude kermis thuis, wanneer zij die proberen aan te vragen. Uit de informatie die Keerpunt heeft, blijkt dat familieleden en vrienden van verschillende functionarissen onterecht meerdere sociale uitkeringen ontvangen via het Moni Karta-project, mogelijk op basis van vervalste identiteitsdocumenten. Het zou om meer dan alleen deze loyalisten gaan, want voorlopige inschattingen houden rekening met ruim 20.000 fraudegevallen.

Deze situatie suggereert dat ambtenaren op verschillende afdelingen, althans bewust of onbewust, medeplichtig zijn geweest aan deze misstanden.

Het feit dat dergelijke malafide handelingen hebben kunnen plaatsvinden, wijst op een ernstig gebrek aan toezicht en controle binnen de betrokken instanties. Het wijst ook op specifieke voorkennis van voor burgers complexe en ontoegankelijke systemen, die als eenvoudig wandelpad naar overheidsgelden worden benut door dierbaren van politici. Daarnaast is be-halve toezicht, ook tijdige handhaving vanuit het Open-baar Ministerie, poreus en laat. Het voornaamste probleem ligt in de implicatie van nepotisme en vriendjespolitiek, die deze onregelmatigheden mogelijk hebben gefaciliteerd. Dit patroon van favoritisme ondermijnt niet alleen de geloofwaardigheid van de overheidsorganen die verantwoordelijk zijn voor identiteitsdocumenten en sociale uitkeringen, maar schaadt ook het vertrouwen van het publiek in de integriteit van het overheidsbestuur.  En nog wel binnen het aandachtsgebied waar het IMF Suriname een onvoldoende voor toekent. Deze situatie benadrukt de noodzaak voor een grondig onderzoek en herziening van de procedures en controles binnen deze instanties om ervoor te zorgen dat dergelijke misstanden in de toekomst worden voorkomen. Ingewijden zijn ervan op de hoogte dat de nodige instanties, in stilte, reeds bezig zouden zijn met onderzoek en vooronderzoek. Uitgerekend de politici naar wie de gemakzuchtige voetstappen terug te traceren zijn, wapperen met de partijvlag en het belang van rust tijdens de verkiezingen, om de dans te ontspringen.