Nadat Keerpunt de ambitieuze plannen voor een luchthaven te Jarikaba uit de doeken deed, heeft nu een lokale ondernemer zonder expertise of ervaring in luchtvaart of luchthavens, publiekelijk zijn plannen uit de doeken gedaan aan de president van de Republiek Suriname. Op zijn beurt zegde de president ‘ondersteuning’ toe in het openbaar. De ondernemer zou kunnen rekenen op de regering, want de ondernemer in kwestie heeft volgens de president, bewezen ‘in tijden van uitdagingen in staat te zijn een miljoenenproject neer te zetten, waarin mensen geen geloof hadden.’

Een opzienbarende opmerking. De president die euro 19,5 miljoen niet heeft weten los te peuteren bij ‘Mark’ of inmiddels ‘Dick’. De president die de agent van staat en zijn vervanger van een gedollariseerd honorarium heeft voorzien, met de National Risk Assessment in het achterhoofd. De president die achter De Nationale Assemblee aanzit, om handenvol wetgeving door te stoten, voorafgaand aan de verkiezingen, om blacklisting te voorkomen. De president die met hand en tand Pan Am verdedigt, waarvan het Openbaar Ministerie gronden aanwezig geacht heeft voor een onderzoek.

Uitgerekend deze president vraagt zich niet af, hoe en met wat voor soort geld miljoenenprojecten gefinancierd worden, maar zegt zonder De Nationale Assemblee, de Rekenkamer, CASAS, Luchthavenbeheer of het Bureau voor de Staatsschuld te raadplegen, ‘ondersteuning’ toe voor een dergelijk project. Om nog maar over de doelmatigheid en comptabiliteit te zwijgen, voor een dergelijk project zonder een feasibility study van de staat als opdrachtgever. Er is reeds een luchthaven in een zijstraat aan de Kwattaweg, die nu alleen maar groter zal worden. Dan moeten we ook de luchthaven van Zorg en Hoop niet vergeten, die sinds jaar en dag gerenoveerd zou moeten worden. We vragen ons daarom af, wat voor nyan teki project men nu weer voor ogen heeft. Wij hebben in dezen het gevoel dat het niet allemaal zuivere koffie is en dat een aantal vriendjes en vriendinnetjes, al een ‘masterplan’ heeft bekokstoofd voor het gebied rondom deze ‘vermeende luchthaven’.

Als de autorit van Paramaribo naar Zanderij de aanleiding is, hebben de masterplanners zich afgevraagd, wat een voorval als de Zanderij-vliegramp of de Bijlmerramp in ons bevolkingscentrum aan menselijk lijden en aan kapitaalverlies teweeg zou brengen? Daarom denken wij er zo over, en denken we gelijk aan het spreekwoord: ‘Luchtkastelen bouwen’ en niet luchthaven?

Op een moment dat niet alleen het tekort aan luchtverkeersleiders tot onacceptabele werkomstandigheden leidt en de luchthaven een continue onmogelijke bouwput is, maar op een moment dat stakingen in alle facetten van de luchtvaart, het nieuws bepalen. Wij zijn van mening dat het van essentieel belang is en overigens wettelijk verplicht, de milieugevolgen van dit luchtkasteel eerst grondig te onderzoeken.

Wat wij nu wel weten, is dat een recent onderzoek van CE Delft, uitgevoerd in opdracht van Transport & Environment (T&E), heeft aangetoond dat de vervuiling van luchthavens in Europa kan leiden tot duizenden gevallen van hoge bloeddruk, diabetes en dementie. Meer dan 10 procent van de Europese bevolking woont binnen 20 kilometer van een grote luchthaven en wordt blootgesteld aan schadelijke ultrafijne deeltjes van vliegtuigen. De vraag is of men hierbij stilstaat en indien dat zo is, of zij dit onderzoek zullen meenemen in de plannen om daadwerkelijk tot uitvoering over te gaan. Want volgens de studie is uitgewezen dat 52 miljoen mensen in Europa last hebben van deze vervuiling, met name in steden als Parijs, waar 8 miljoen mensen blootgesteld worden aan luchtvervuiling van luchthavens Charles de Gaulle en Orly. De impact op de gezondheid is significant: de vervuiling rond de 32 grootste luchthavens in Europa is verantwoordelijk voor 280.000 gevallen van hoge bloeddruk, 330.000 gevallen van diabetes en 18.000 gevallen van dementie.

Bij Brussels Airport blijkt dat ongeveer 7.500 mensen risico lopen op diabetes door ultrafijnstof, bijna 500 mensen lijden aan vervroegde dementie en zo’n 7.000 mensen hebben een verhoogde bloeddruk. Deze cijfers zijn schattingen en verdere studie is nodig om de precieze impact te begrijpen. De vraag is of wij in Suriname liefst eerst zaken uitvoeren en dan ondervinden.