Aan de ene kant erkennen zowel de minister van Financiën als de president, dat de prijzen in de winkels niet omlaag zijn gegaan, ondanks dat beide politici strijken met de eer van een betere wisselkoers en vertrouwen in de SRD. Aan de andere kant blijft de regering beleid maken dat geen schijn van kans heeft, prijzen te verlagen. In het afgelopen jaar hebben ondernemers en productiebedrijven, vaak zonder enige aankondiging, de tarieven van water en elektriciteit zien stijgen. Deze maatregelen werden nog maar net op de hielen gezeten door de invoering van de BTW.

De Belastingdienst heeft de verrekeningen en de teruggave van de BTW nog niet behoorlijk op orde. Ondernemers hebben miljoenen tegoed van de staatskas en wachten uitzichtloos op hun geld, terwijl ze wel iedere maand moeten blijven afdragen. Door dit alles dreigde de economie tot een halt te komen enkele maanden geleden, terwijl zonneschijn verkondigd werd met een acceptabele wisselkoers.

De tijdelijke maatregel werd genomen om vrijstelling te verlenen voor de invoer van bepaalde bedrijfsmiddelen, wat bedoeld was als impuls voor de productie. Financiën heeft zich met veel fanfare opgesteld als vriend van de ondernemer en regering Santokhi-Brunswijk als business friendly. Dezelfde Apintie en Gamelan worden niet geroffeld om bekend te maken dat de stekker uit de maatregel is getrokken.

De American Chamber of Commerce in Suriname schat in dat de productiekosten van bedrijven met 25 procent zullen stijgen, omdat deze sluipaanslag op het bedrijfsleven zonder overleg, doorgedrukt is door de regering.

Men heeft het populisme om te beseffen, dat voor veel kiezers de koers het getal is waarop gelet wordt. Dat bedrijven nauwelijks quitte draaien, werknemers afgevloeid zullen moeten worden en sommige bedrijven hun deuren zullen moeten sluiten, interesseert figuren die 25 mei 2025 als een eindstreep zien, niet.

De langetermijngevolgen zal men trotseren wanneer ze voor de deur staan.

Men heeft het bedrijfsleven niet eens tegemoet willen komen met een middenweg, zoals een tijdelijke verlenging, een lager tarief, meer beperkte vrijstellingen of een beperking tot bepaalde sectoren. De wil is doorgedrukt en de politici berekenen dat niemand een traan zal laten om de ondernemer die zelf maar moet zorgen dat hij rond komt.

Raghoebarsing geeft in reactie in een interview aan, dat het bedrijfsleven zich nationaal moet opstellen. Het is afwachten of de minister diezelfde opstelling zal aanhouden en over de hele linie zal verwachten bij het beëindigen of niet verlengen van de vrijstelling van ondernemingen met Duty Free beschikkingen.