Recente uitspraken van oud-minister Marie Levens en onderzoek van het ministerie van Onderwijs, werpen een schokkend licht op de staat van het onderwijs in Suriname. Met bijna 40 procent van de bevolking die niet verder is gekomen dan de vierde klas van de lagere school en 32 procent van de kinderen in volksbuurten dat vroegtijdig de school verlaat, staat het land voor een immens onderwijsprobleem. Deze cijfers benadrukken niet alleen het falen van het onderwijssysteem, maar ook de ernstige sociale en economische gevolgen die dit met zich meebrengt.

Er is veel kritiek geweest op het doorstroomsysteem dat geïmplementeerd werd door Levens, maar niemand heeft toen een alternatief aangedragen. Het lijkt niet alleen ineffectief op het voorkomen van schooluitval, maar biedt ook weinig oplossingen voor de diepgewortelde problemen die leiden tot vroegtijdige schoolverlaters. Zonder concrete maatregelen om ondersteuning te bieden aan kwetsbare studenten en hun gezinnen, blijft Suriname geconfronteerd met een generatie die de onderwijstrap niet kan doorlopen. De gevolgen van schooluitval zijn verstrekkend. Jongeren die voortijdig stoppen met school, hebben aanzienlijk beperkte kansen op werk en een hoger risico om betrokken te raken bij sociale problemen zoals criminaliteit. Dit vormt niet alleen een last voor individuen, maar ook voor de samenleving als geheel, met langdurige effecten op economische groei en sociale stabiliteit. Dit wordt verergerd door het feit dat de toestroom van afgestudeerden tot de arbeidsmarkt problematisch is. Zelfs hoogopgeleiden vinden heel moeilijk – soms pas na maanden of jaren – een baan die aansluit bij hun hoogst genoten opleiding, laat staan een acceptabel maandelijks inkomen. Om het fenomeen van schooluitval aan te pakken, is een gecoördineerde aanpak vereist, die niet alleen hervormingen binnen het onderwijsstelsel zelf omvat, zoals meer gepersonaliseerde leertrajecten en vroegtijdige interventies, maar ook een grotere betrokkenheid van ouders, gemeenschappen en maatschappelijke organisaties. Het is tijd voor Suriname om samen te komen en concrete acties te ondernemen om de toekomst van de jeugd te beschermen. De crisis van schooluitval in Suriname is geen abstract probleem, maar een urgente kwestie die onmiddellijke aandacht vereist. Door het falen van het onderwijssysteem aan te pakken en alternatieve wegen te bieden voor kwetsbare studenten, kan Suriname een positieve verandering teweegbrengen die niet alleen individuele levens transformeert, maar ook de fundamenten legt voor een veerkrachtige en welvarende samenleving. Het is tijd om actie te ondernemen voordat de kosten van actie te hoog worden om te dragen.