Desi Delano Bouterse, couppleger, voormalig bevelhebber van het Nationaal Leger, oud-president en voorzitter van de Nationale Democratische Partij, NDP, is na een vonnis van 20 jaar onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor zijn deel in de moorden van 8 december 1982, voortvluchtig en zal bij de komende verkiezingen van mei 2025, niet langer als voorzitter van de NDP kunnen optreden. Nog minder zal hij op de kiezerslijst van zijn partij kunnen prijken.

Door het voorgaande is de NDP thans genoodzaakt nieuwe bestuursverkiezingen te houden, waarbij voor een nieuw hoofdbestuur en voorzitter zal worden gekozen. Niet eenieder in dit land weet of beseft dat de NDP eigenlijk moet worden gezien als het bezit van dezelfde Bouterse, die de partij altijd als een stamhoofd heeft geleid en er ook voor gezorgd heeft, dat niemand zijn voorzitterspositie daadwerkelijk zou kunnen bedreigen. Net zoals hij tussen 1980 en 1987 de daadwerkelijke leider van de zogeheten revolutie was, bleef hij ook na de oprichting van de NDP de grote leider van deze partij en niemand die het in zijn hoofd durfde halen, hem van de troon te stoten.

Misschien was dat bij de leden wel uit angst, gezien de man zijn reputatie en waartoe hij allemaal in staat zou kunnen zijn als zijn positie in gevaar zou komen. Dit natuurlijk allemaal met 8 december 1982 in het achterhoofd en alle lugubere gebeurtenissen gedurende de revolutie en ook nog daarna. Maar tijden veranderen wel en de positie van Bouterse na de verkiezingen van mei 2020, onderging wel behoorlijke wijzigingen. Het 8 decembermoordenstrafproces hing hem toch al jaren als een zwaard van Damocles boven het hoofd en hijzelf  wist, gezien hij intelligent en sluw genoeg is, dat het doek in dit proces toch een keer zou kunnen vallen. Het staat als een paal boven water dat de man lang voor het eindvonnis, zijn vluchtroute had bepaald, omdat hij nimmer van plan is geweest zijn laatste levensjaren achter slot en grendel door te brengen. Maar door zijn vlucht heeft hij wel een enorm probleem achtergelaten voor het op een redelijke wijze voortbestaan van de NDP. Bouterse heeft zich in zijn politieke carrière misschien wel noodgedwongen doen omringen door ‘vogels van verschillende pluimage’. Figuren die je niet echt als vrienden mocht zien, maar opportunistische belangenbehartigers en niet zelden met een criminele achtergrond en inslag, en daarenboven bevangen zijnde van corruptie.

Dit soort politieke slijmerds hebben Bouterse en de NDP veel meer schade berokkend dan toch nog toe werd aangenomen. Bouterse is wel altijd op de hoogte geweest van de vele intriges in zijn partij en heeft dan ook menigmaal gesteld, dat de grootste vijand van de NDP, de NDP’ers zelf zijn, althans woorden van gelijke strekking. En nu Bouterse vanwege zijn lokale en internationale opsporing de gelederen binnen de NDP niet gesloten kan houden vanwege zijn vermeend charisma, zijn er tekenen van ernstige strubbelingen in de strijd naar het voorzitterschap. Mensen die zich altijd hebben gewaand de nieuwe voorzitter te worden, ongeacht hun wel of niet intellectuele vorming, hebben nu  de spade opgepakt om met bergen vuil naar elkander te kunnen gooien.

Scheldpartijen en bedreigingen zijn nu reeds begonnen en daar wordt de sociale media natuurlijk flink voor misbruikt. Bejaarde zogenaamde ex-revolutionairen, die stinkend rijk zijn geworden over de rug van de NDP en natuurlijk ook die van Bouterse, vliegen elkaar momenteel in de haren. Bejaarde figuren wier belangen in gevaar dreigen te komen, komen in het ‘geweer’ en de bedreigingen vliegen de pan uit. Ook bejaarde intellectuelen die in de top van de NDP zitten, trachten met het buiten hangen van de vuile was van derden, hun voordeel te halen bij de aanstaande bestuursverkiezingen. Waarom wordt de niet reine was van een Abrahams nu zo nadrukkelijk buiten gehangen?

We weten al jaren zaken over OW, buitenverblijf aan de Corantijn, helikoptertjes  en zwaar materieel in het binnenland, maar kunnen dat zonder steekhoudend bewijs, de man niet voor de voeten gooien. Toch steekt men thans vanuit de NDP van wal om Abrahams op het verkeerde been te zetten in zijn streven voorzitter van de NDP te worden. Of hij daar de leiderschapskwaliteiten en het charisma voor heeft, daar hebben velen ernstige twijfels over.

Dat er nu een enorme feti oftewel paleisrevolutie in de NDP is ontstaan, is meer dan duidelijk. Dat men daar niet door heeft dat dit soort interne fringi doti zeer schadelijk is voor de organisatie en haar voortbestaan, is fnuikend. Abrahams moet zelf zijn eigen populariteit in de partij gaan peilen, om te bezien of hij genoeg en solide draagvlak heeft op om de stoel van Bouterse te gaan plaatsnemen.

Keerpunt heeft daar zelf ernstige twijfels over. Ook binnen de NDP  wordt er honend gereageerd  op een eventueel voorzitterschap van deze eens zo trouwe lakei van voorzitter Bouta.