De dagelijkse verzorging van daklozen aan de Waterkant en het Kerkplein, met eten en drank, is een nobele daad van verschillende organisaties en individuen. Gezien de economische situatie in het land en het gebrek aan opvangvoorzieningen door de overheid, is dit initiatief lovenswaardig. Echter, deze goedbedoelde hulp heeft een onvoorziene consequentie: het aantal daklozen in deze gebieden lijkt de afgelopen jaren significant toe te nemen.

Het aantal mensen dat dagelijks aan de Waterkant en het Kerkplein verschijnt, lijkt te groeien, wat suggereert dat de herhaalde voedseluitdelingen mogelijk een aanzuigende werking hebben. Dit resulteert in een steeds grotere groep daklozen die beslag legt op plekken in ons centrum. Stukken karton op de stenen trappen bij koloniale gebouwen, zijn een standaard onderdeel van het straatbeeld.

Dit is niet alleen een zorgwekkende ontwikkeling voor de gemeenschap, maar heeft ook negatieve gevolgen voor het toerisme. Keerpunt heeft reeds vaker benadrukt, dat deze situatie een structurele oplossing vereist. Het beeld van historische monumentale panden wordt ontsierd door daklozen die dag en nacht op de stoepen slapen en daar hun behoefte doen. Dit maakt de Waterkant onaantrekkelijk voor zowel lokale bewoners als toeristen. De situatie vraagt om dringende aandacht en actie van het Bureau voor Dak- en Thuislozen, dat nieuw leven moet worden ingeblazen om deze problematiek aan te pakken.

Vooral als je ziet dat PURP reeds is begonnen met renovatiewerkzaamheden aan de Waterkant, dan hoop je oprecht dat het zwerversprobleem ook wordt meegenomen. Wij stellen dit omdat de Waterkant er na renovatie prachtig uit zal zien, maar bij zwerversoverlast zal het geen plezierige omgeving zijn. De capaciteit van maatschappelijke organisaties is reeds jaren overbelast. Terwijl tehuizen zienderogen achteruitgaan of sluiten, vanwege het uitblijven van subsidie of overheidssteun. Daarnaast vormen bepaalde daklozen ook een veiligheidsrisico. Veel van deze mensen hebben begeleiding nodig vanwege geestelijke gezondheidsproblemen of drugsgebruik.

Keerpunt heeft deze kwestie herhaaldelijk aangekaart, maar de huidige snelle toename van daklozen vereist onmiddellijk ingrijpen. Door het gebrek aan adequate surveillance, is onmiddellijk ingrijpen, in geval van geweld tegen een nietsvermoedende burger, bijna uitgesloten.

De ontoerekeningsvatbare dakloze maakt in een dergelijk geval geen afweging van het gevaar voor anderen.

De plannen van de Stichting Gebouwd Erfgoed om de Waterkant te transformeren in een aantrekkelijk wandelpark zullen niet slagen zolang de huidige situatie blijft voortduren. Veiligheid en aantrekkelijkheid zijn cruciaal voor het succes van dergelijke initiatieven. Geen enkele toerist zal zich aangetrokken voelen tot een wandelpark dat wordt gezien als onveilig of overbevolkt door daklozen. Het is hoog tijd dat beleidsmakers deze kwestie serieus nemen en een duurzame, gestructureerde aanpak ontwikkelen om dit groeiende probleem op te lossen. Zonder een effectieve strategie zal deze situatie alleen maar verergeren, wat niet alleen de veiligheid van de omgeving bedreigt, maar ook het toeristisch potentieel van de Waterkant ondermijnt. Het probleem van dak- en thuislozen verdient de juiste aanpak en structuur, zodat zij geen gevaar vormen, niet alleen voor zichzelf maar ook niet voor hun omgeving.