Ondanks de roep om vrouwelijke leiders. Ondanks de roep om ervaring. Ondanks de lichtpunten zonder de donkere schaduw. Ondanks het ontbreken van stiefkinderen met handgranaten. Ondanks het keurige gezinsleven. Ondanks de afstand tot Hoefdraad en Van Trikt – is Jenny Simons geen nieuwe richting of uitweg vanuit het tijdperk Bouterse. Jenny Simons is een steunpilaar geweest van veertig jaar Bouterse-politiek. En haar overtuigingen, haar tactieken en haar leiderschapsstijl, zijn een voortzetting van het tijdperk Bouterse.

Simons heeft viering na viering van de staatsgreep bijgewoond en regelgeving ondersteund die het einde van democratie door militair geweld verheerlijkte. Haar hamer heeft de Amnestiewet 2012 verwelkomd en de 8 december nabestaanden jaren aan oponthoud in gerechtigheid gekost. Ze heeft een podium gedeeld met Walther-, Dino- en Meriba-apologisten. Verkiezingsoverwinningen geaccepteerd die gefinancierd zijn met bloedgeld, drugsgeld en de vruchten van corruptie.

De vrienden van Bouterse zijn de vrienden van de NDP en het zijn exact die vrienden die Simons voor zich probeert te winnen. Als vernieuwing moet komen in de vorm van een zeventiger die in haar decennialange carrière volgzaam een pad voor Bouterse, Wijdenbosch en Abrahams gebaand heeft, geloven wij allemaal in sprookjes. Als feminisme een uitlaatklep moet vinden, laat het niet zijn in de vorm van symboolpolitiek. Door iemand die meegeregeerd heeft met een beleid dat moeders, zusters en dochters van kansen beroofde, stabiliteit kapotsloeg en nooit gestaan heeft op berechting van de daders van geweld tegen weerloze vrouwen, vanaf de staatsgreep, tijdens het brute militaire regime, de vergrijpen tijdens de avondklokperiode en de excessen tijdens de Binnenlandse Oorlog. Zelfs in de meest daadkrachtige, progressieve en gearticuleerde vorm, zal Simons de proef voorgelegd moeten worden, hoe zij van plan is om te gaan met de overweldigende gedeelde wens van haar partijleden, om gratie of pardon voor hun voortvluchtige boegbeeld, Bouterse, te krijgen. De Paarse munt heeft twee zijden: Keizer Bouterse en Consul Simons.