Het verkiezingsjaar is in volle gang. De vloeibare grens tussen partijpolitiek en beleid, oftewel schatkist en partij-kas, zal nog meer verwateren dan voorheen. Nergens was dit zo overduidelijk als tijdens de regeringspersconferentie van 25 mei 2024, vier jaar na de grandioze VHP-overwinning en een jaar voorafgaand aan de volgende verkiezingen. Santokhi is een energieke campaigner en is dat al geweest vanaf zijn serieuze keuze voor partijpolitiek. Wie een onderscheid tussen de boodschap van de president aan zijn republiek en de voorzitter van de VHP aan zijn partij, binnen die 24 uur kan vinden, mag zijn hand opsteken of in de pen klimmen. Maar Goebels, Trotski en Limbo zouden met trots het staaltje ‘L’etat c’est moi’ gadegeslagen hebben van de propagandist inter pares. De lofzang op zichzelf en de verworvenheden die alleen hij en de zijnen daadwerkelijk voelen, gaven af en toe het gevoel dat poëzie en proza samenkwamen in het werk van absolute fictie dat voorgedragen werd. Werkelijk geen woord heeft enige wortel in realiteit, van wat er verkondigd werd. Hele leugens en halve waarheden troffen elkaar in een crescendo van Oranje gloed, die alleen de meest vooraanstaande profiteurs van dit beleid, vrolijk konden stemmen. Voor de aanwezige pers, was het een sfeer van ongeloof, van een regering die ongeloofwaardigheid tot een kunst verheven heeft in vier jaar wanbeleid. De president stak van wal met het klassieke patroon van propaganda: voor ons was alles waardeloos, zo waardeloos dat iedere inspanning van onze zijde in het licht van heldhaftigheid gezien moet worden. Dezelfde covid-campagne waarmee de VHP de NDP gestenigd en vernietigd heeft, wordt nu hergebruikt om het regeren in 2020 als ‘wind tegen’ neer te zetten. Maar waarom is Covid-19 voor de NDP een excuus, maar voor de VHP een moeilijkheidsgraad?
De president neemt grani voor een wijziging van het kiesstelsel, waar zijn partij voorafgaand aan de uitspraak van het Constitutioneel Hof, geen enkele inspanning toe verricht heeft. Ook daarna heeft het langer dan een jaar geduurd voordat zijn partij bereid gevonden werd om wetgeving te introduceren. Net als op het politiek podium, neemt de president ook grani voor een ‘volledige herschikking’ van schulden. De realiteit is, dat er een pauzering van de schuld aan de obligatiehouders gekocht is, die ons mogelijk 30 procent van de olieopbrengst uit Blok 58 kan gaan kosten. Met China, onze grootste bilaterale schuldeiser, is er nog geen stuiver in kwijtschelding ondertekend.
En de regering Santokhi blijkt haar termijn te zijn begonnen met een poging om via een Italiaanse bemiddelaar, meer dan USD 2 miljard via destijds SURFIN, aan schuld aan te trekken. Het is enkel en alleen het IMF-programma geweest, dat nieuwe schulden enigszins aan banden heeft gelegd. Maar na vier jaar regeren, is de schuld met minder dan 10 procent omlaag gebracht, terwijl de regering elke dag driftig in gesprek is om meer te lenen en die gesprekken over honderden miljoenen gaan. Het moment dat IMF zijn hielen licht, is het dus gedaan met deze verworvenheid. Naar een verbindende of overstijgende boodschap van het staatshoofd hoeven wij niet uit te kijken, want hij sneert naar ‘velen die beter weten’, naar zowel de VES, de NPS, de NDP, als de huidige coalitiepartner ABOP, omdat zijn weg de enige weg is. Hij beweert begonnen te zijn het ambtenarenapparaat te hervormen, maar laat daar geen cijfers van zien. Sterker nog, gebleken is dat met de maatregelen, gericht tegen spookambtenaren, juist werkende ambtenaren een interruptie in loon ondervonden hebben.
Opvoeren van productie zal, volgens de toespraak, de vorm aannemen van olieproductie, terwijl er geen Final Investment Decision genomen is en de president in zijn persconferentie niet te kennen gegeven heeft, hoe ver Suriname zelf is met de USD 1,8 miljard die op tafel moet komen, om te participeren in offshore oliewinning.
Het optreden was alles waar wij van deze president aan gewend zijn geraakt. Algemene zelfpromotie, beloftes zonder onderbouwing en steken onder water in de richting van vriend, vijand en vrienden van voorheen.
R.B.