De onlangs in São Paulo door de federale Politie aangehouden en in verzekering gestelde Joël Martinus Bordo alias Money Hond, beschikte over een vuurwapenpas, verstrekt door het Directoraat Nationale Veiligheid, DNV. Naar Keerpunt verneemt, werd de pas verstrekt kort voor het aantreden van de regering Santokhi in juli 2020. Niet moeilijk vast te stellen wie voor de pas heeft getekend. Tussen 2010 en 2020 hebben meerdere bedenkelijke figuren de beschikking gekregen over een dergelijke pas, aldus verneemt Keerpunt uit een ingewijde bron. Deze verstrekking van vuurwapenpassen gebeurt naar wij vernemen, buiten de procureur-generaal om.

Transitie, die hoopvolle tijd van gezagsoverdracht. Het oude maakt plaats voor het nieuwe. Loyalisten verdwijnen en nieuwe vertrouwelingen verschijnen. En voor partijtoppers van nieuwe regeringspartijen is er soms wat collegialiteit. Zoals voor Bordo, die van DNV-directeur Veira een wapenbadge ontvangt, een week vóór de inauguratie. Bordo is dan al door Franse autoriteiten veroordeeld, op sociale media te zien met vuurwapens en geeft troetelnaampjes aan drugstoppers in zijn muziek.

Niet veel later zal hij zijn invloed aanwenden in het binnenland, als coördinator van drugstransporten en makelaar in geweldsdelicten. Als doorgeefluik tussen de harde criminaliteit en de politieke top van de coalitiepartij waar hij dan actief mede sturing geeft, is hij een herkenbaar gezicht en laagdrempelig aanspreekpunt.

Die politieke toegang kent weinig grenzen: voor en na de verkiezingen is hij rechtstreeks gesprekspartner van president Santokhi. Het zorgelijke ligt in de bestuurscultuur van deze regering. Voor de gewone burger is het gissen naar de gewelddadige figuren die met de zegen van de politiek, wapendrager zijn met badges van veiligheidsdiensten of andere autoriteiten. Enkele jaren geleden trok een zoon van de vicepresident een vuurwapen, in een verhit gesprek met een militair. Consequenties waren er voor hem niet. Het is bekend dat de zoon van de president voorafgaand aan zijn bliksemcarrière als diplomaat, een bliksemcarrière in de veiligheidsdienst ambieerde. Terwijl DNV meer dan honderd toestemmingen verstrekte onder een vorige directeur voor vuurwapens, onder meer aan elementen uit het crimineel circuit.

Wat voor zin heeft het voor Justitie om een restrictief vuurwapenbeleid te voeren dat ondernemers niet in staat stelt zichzelf behoorlijk te verdedigen, wanneer criminelen met een ABOP-lidmaatschap tot de tanden bewapend rondrijden? Het gedrocht van DNV, dat als intelligentiedienst tegenwoordig ook aan opsporing, wapendistributie en cyberbeveiliging lijkt te doen, behoort tot de politieke verantwoordelijkheid van de president, die hier een verklaring over moet afleggen. Als de persoon Santokhi de giften van de persoon Bordo lang genoeg opzij kan leggen en in functie, de afstand kan nemen die een staatshoofd behoort te nemen van een internationaal gewelddadige drugscrimineel.