Het lijkt  totaal onverstandig om in aanloop naar de verkiezingen van mei volgend jaar, pogingen vanuit het Onafhankelijk Kiesbureau, OKB, te ondernemen om een politieke partij als de NPS, thans 77 jaar oud, op basis van vermeende onvolledigheid van ingediende bescheiden, van deelname uit te sluiten. De NPS behoort samen met de VHP, tot de oudste politieke partijen van ons land en werd op 29 september 1946 door mr. Gerard J.C. van der Schroeff, opgericht.

Velen zijn niet bekend met de naam van de oprichter van deze oude politieke partij, die ook bij de algemene verkiezingen met algemeen kiesrecht, gehouden op 30 mei 1949, als winnaar uit de bus kwam. De NPS won deze verkiezingsstrijd met een meerderheid van bijna twee tegen één, en won ook in de districten Coronie en Marowijne en in het Paragebied van het district Suriname. De voorzitter van de NPS, Van der Schroeff, trad toentertijd op als formateur van de nieuwe regering. Hij koos toen voor een niet politiek kabinet van deskundigen, en nodigde de advocaat J.C. de Miranda uit, het voorzitterschap op zich te nemen. Van der Schroeff werd toen voorzitter van de Staten van Suriname. Het voorgaande om aan te geven, dat de NPS niet zomaar een partij is en kan bogen op een lange geschiedenis, die in bepaalde perioden na de oprichting, te maken heeft gehad met grote politieke tegen- en teleurstellingen. De NPS heeft in NPK-verband in 1975 Suriname naar de staatkundige onafhankelijkheid geleid. De nationale soevereiniteit van dit land werd niet zonder slag of stoot gerealiseerd. De ouderen onder ons herinneren zich nog dat vooral de VHP, fel was tegen de onafhankelijkheid van Suriname. Ook binnen de NPS ontstonden toen problemen. Er werd brand gesticht op verschillende plaatsen in Paramaribo. Velen verlieten ons land en gingen naar Nederland. Maar de NPS wist uiteindelijk de onafhankelijkheid door te drukken. Wat weinigen niet vermelden, is dat de regering Den Uyl in Nederland, Suriname te kennen had gegeven, van hem af te willen. Suriname werd eigenlijk gedwongen de staatkundige onafhankelijkheid te aanvaarden. Ten onrechte  wordt Henck Arron tot op heden ervan beschuldigd, ons eigenmoedig met een soevereiniteit te hebben opgezadeld.

Maar de NPS kreeg nog meer zeer harde tegenslagen, en wel op 25 februari 1980 bij een militaire coup, georganiseerd door Hans Valk en uitgevoerd door Bouterse en zijn vijftien sergeanten. De democratisch gekozen regering van Henck Arron werd met militair geweld verwijderd. De grootste domper voor deze partij sinds haar bestaan. De NPS is echter blijven bestaan en zag kans zich goed te herstellen bij de verkiezingen van 1987 in het Front voor Democratie en Ontwikkeling, een politiek samenzijn van de NPS, VHP en KTPI. De NPS is zelfs na 77 jaar, een begrip gebleven in deze samenleving en mag om wat voor reden dan ook, na decennia niet worden uitgesloten door een Onafhankelijk Kiesbureau dat zich denkt te moeten beroepen op spitsvondigheden. De indruk mag op geen enkele wijze gewekt worden dat er binnen de coalitie van dit moment, lieden bezig zijn op een sluwe en zelfs heel gemene wijze, politieke partijen die willen deelnemen aan de komende verkiezingen, uit te sluiten. Het nieuwe kiesstelsel dat zal worden gehanteerd bij de komende verkiezingen, kan een politieke aardverschuiving tot gevolg hebben en daar schijnen bepaalde lieden bang voor te zijn. Bang voor de NPS? Dat is wel te begrijpen, omdat heel wat mensen op deze partij zullen stemmen het komende jaar, en dat kan een behoorlijke zetelwinst voor de partij van de Johan Adolf Pengelstraat inhouden. Waar men zeker rekening mee moet houden, is dat uitsluiting van een grote partij als de NPS, tot  spanningen in het land kan leiden. En waar Suriname nu zeker  geen behoefte aan heeft, zijn raciale spanningen, want dat zal dit land enorme schade berokkenen.