Het doek is gevallen voor Joel Martinus, alias ‘Bordo’, ‘Money Hond’, met zijn internationale arrestatie in Brazilië en op handen zijnde uitlevering aan Frankrijk. Behalve internationale drugsveroordelingen en nationale drugsgerelateerde verdenkingen is er ook een openstaande moordzaak, waarin Martinus medeverdachte is. De voorzitter van de ABOP en vicepresident, die hem met veel bravoure een hand boven het hoofd hield, zal een stuk minder gemakkelijk slapen in de wetenschap, wat zijn (oud)ondervoorzitter, die in handen komt van dezelfde Fransen, ten overstaan van wie hij zelf het nodige strafrechtelijk te vereffenen is. Hij mag dan nationaal immuniteit genieten en internationaal een bepaalde diepe bescherming, maar dat heeft in de Piet Wortel-strafzaak, geen strobreed in de weg gelegen aan een verplichte getuigenverklaring aan het Nederlands Openbaar Ministerie over kilo’s aan fout goud.

En als Wortel het een en ander weet over Bravoure, is de jarenlange rechterhand en kroonprins van Moengo, de bewaker van grotere en diepere geheimen. Voor hen die het zich kunnen herinneren, is het drugsverleden van Bravoure, niet voor heel de wereld verleden tijd. Meerdere Europese landen hebben openstaande verstekveroordelingen gereed liggen en de internationale veiligheidsdiensten zijn in verschillende rapportages helder over de plaats die ingenomen wordt in het netwerk.

De moordverdenking gerelateerd aan een begraven drugsvliegtuig is niet de enige grootschalige gewelddaad, waar de betrokkenheid van Martinus toevoegt aan zijn legende. In het zeer actuele debat over onregelmatigheden bij verkiezingen, steekt het gerucht iedere keer weer de kop op, dat Martinus het vuur geopend zou hebben op NDP-gelieerden, die de oversteek van de Marowijnerivier in een vorige verkiezing proberen te maken om op oneigenlijke wijze de stembus te beïnvloeden.   Maar de domino’s lopen niet alleen door in de richting van de Sophie Redmondstraat. Ook aan het Onafhankelijkheidsplein landen er vragen. Zoals over het loon en de emolumenten van Martinus in zijn vele overheidshoedanigheden, het feit dat nooit een definitieve nieuwe directeur van NIS bekendgemaakt is en belangrijker nog, het wanbetalend gedrag dat Martinus in persoon, als ondernemer, als directeur van verschillende organisaties en in vertegenwoordiging van de staat Suriname vertoonde. De arrestatie is een goed begin voor de autoriteiten in Suriname, om niet alleen de politieke prijs te betalen van associatie met een crimineel van dit statuut, maar ook om gevolgen in Suriname te verbinden aan herstel van de rechtsstaat en rechtzetten van sommige van de misstanden, door af te rekenen met de cultuur van straffeloosheid.