De regering is aldoor bezig met het verhogen van nutsvoorzieningen. Echter blijft de beloofde salarisverhoging van ambtenaren steeds maar uit. Met de CLO is er toch een akkoord bereikt dat de salarissen reeds in januari zouden worden aangepast?

Maanden later is dit nog steeds niet het geval. Mensen verdienen bedragen van ongerekend nog geen euro 200, terwijl de prijzen van huurhuizen al gaan richting 250. Hoe verwacht men dat ambtenaren in goede stemming de werkvloer betreden? Hoe verwacht men geen stagnaties? Gedemotiveerde personeelsleden zijn de oorzaak van stagnatie.  Maar hoe verwacht de werkgever dat deze ambtenaren voor de hele maand de werkvloer betreden? Geen wonder dat het aantal ziekmeldingen de pan uitvliegt bij de overheid. Nu hebben we geen fenomeen meer van luie ambtenaren, maar van ambtenaren die niet in staat zijn om na het midden van de maand op de werkvloer te verschijnen. Degenen die dat wel doen hebben of ergens een bijbaan of zitten diep in de schulden. Maar het laatste is geen manier van leven! Want schulden betalen uit een marigold en de verhogingen van de overheid, zorgen voor nog meer stress en problemen binnenshuis. De regering heeft duidelijk lak aan deze groep en geeft prioriteit aan de aanschaf van peperdure voertuigen voor directeuren. Dit terwijl de meeste ambtenaren zich niet eens de auto-onderdelen kunnen veroorloven.