ALLEEN MAAR NIEUWE SCHULDEN AAN CHINA

 Voordat de president van de Republiek Suriname afreisde naar China, beweerde de minister van Buitenlandse Zaken, dat schuldsanering aan de orde was. Hij was zelf eerder afgereisd om in persoon het voorwerk te doen en er was op staf- en beleidsniveau een akkoord over het kwijtschelden van een bedrag van USD 500 miljoen. Keerpunt plaatste daar toen al vraagtekens bij. China heeft in tien jaar tijd geen enkele schuldenaar een halve cent kwijtgescholden. China bepaalt zijn buitenlandse beleid wereldwijd centraal. Suriname heeft in relatieve zin met zijn toekomstige olieproductie of gaswinning, niets te bieden wat Venezuela, Iran of Rusland niet kunnen bieden. Die kregen evenmin kwijtscheldingen cadeau. Een half miljard USD was ook niet betekenisloos om over te fantaseren of onwaarheden over te verkondigen. We hebben het over vier keer de tweede Oppenheimer-lening, zestig keer Pan Am, vijfentwintig keer ‘sigaretmoni’ van de banken en grofweg een achtste van de gehele schuldenlast van de staat Suriname. Santokhi schijnt tal van nieuwe projecten en samenwerkingsgebieden te hebben geïdentificeerd. Suriname en Guyana gaan samen meer geld lenen voor een Corantijnbrug die Guyana volgens de President, volledig zou gaan betalen. Een beetje zoals Trump en de muur waarvoor Mexico zou betalen. Naar onze mening weer zo een kraaltjes- en spiegeltjesverhaal in combinatie met nieuwe schulden en geen ‘schuldsanering’. Waarom is er dan zo’n grote delegatie afgereisd met zoveel bombarie?

Het resultaat van dit bezoek aan China is ronduit gewoon een snoepreisje geweest, dat ons niet de beloofde resultaten heeft gegeven. Waar de CDS in alle talen over zwijgt, is de schuldvermindering. Die zou ondertekend worden op dag twee van het staatsbezoek. Keerpunt gaf aan, dat in oktober de staatsbegroting het bewijs van waarheid van die bewering kon leveren. En anders eventueel het Bureau voor de Staatsschuld voortijdig. Dan wel de verzending van de overeenkomst naar De Nationale Assemblee, zoals binnen een maand volgens de grondwet zou moeten.

Als een dergelijke overeenkomst ondertekend is, het grootste nieuws en de grootste opbrengst van de grote delegatie die afgereisd is, is het net zo strak geheim gehouden als de presidentiële KLM-foto’s die de CDS zelf verspreidde en later wilde doen verdwijnen. Of de reactie op de motie van wantrouwen die de president maar al te graag doodzwijgt. Keerpunt wacht nog altijd op het bewijs dat Suriname als enig land ter wereld van China korting op de schulden krijgt. Of tenminste op de antwoorden die de minister van BIBIS De Nationale Assemblee kan geven over de zoveelste lege aankondiging van Surinaams voordeel dat ergens in een beloofde gouden toekomst op ons wacht. Minister Ramdin heeft in een interview op Radio ABC geprobeerd het accent te verschuiven van ondertekening van afspraken, naar het niveau vanbesprekingen over het onderwerp schuldsanering en trok een – valse – equivalentie met het akkoord en het proces met de Paris Club aan schuldeisers. Het gaat in dit geval om een bilaterale verhouding en na eerder al de tijdlijn te hebben verschoven, heeft uitgerekend de minister van BIBIS de ondertekening zelf benoemd als onderdeel van het programma. Iedere maand dat een herschikking niet op het verdragsniveau ondertekend is, loopt de bestaande rente op. Daarnaast had de sanering met de Paris Club een internationaal precedent. Qua schuldherschikking is er binnen het Belt and Road Initiative geen enkel voorgaande herschikking bekend, wereldwijd. De minister probeert op een vermeend eerder succes te leunen als voorbeeld, om de aandacht af te leiden van falen en misleiding. Naar onze mening heeft DA’ 91-voorzitter Angelique del Castilho deze situatie afgelopen week goed verwoord, want zij stelde dat het heel uitzonderlijk zou zijn, als Suriname zou kunnen komen tot een schuldherschikking met China. Volgens haar staat China bekend als een schuldeiser die geen herschikking verleent na schuldafspraken. Ook wees Del Castilho erop, dat het een standaard zienswijze is van de Chinese diplomatie. Ze hebben een schuldenval, waarbij er leningen op leningen worden verstrekt met in hun achterhoofd dat wanneer landen die schulden niet terug kunnen betalen, er vervolgens beslag op vastgoed wordt gelegd. Beslag leggen is een methode om er zeker van te zijn dat de openstaande vordering wordt betaald. Door beslag te leggen, kunnen volgens Del Castilho bijvoorbeeld natuurlijke hulpbronnen worden gevorderd. Vorderingen op onroerend goed van derden worden als het ware bevroren. Ze noemde het voorbeeld van Sri Lanka. Volgens haar trekken we geen lering uit dat soort voorbeelden. Ook worden landen ingezet c.q. misbruikt om China’s positie in de wereld te versterken, door invloed uit te oefenen op hun stemgedrag op internationale podia. “Daar waar het Chinese belang in gedrang komt, krijgen deze landen dan instructies, om het zo te zeggen, dat ze niet mogen stemmen voor dergelijke maatregelen”, aldus Del Castilho. Volgens haar zijn deze landen helemaal in dienst van China om wereldmacht te zijn en of te worden.