Volgens de minister van BIBIS, is de president op weg naar China, via commercieel vliegverkeer, kostenbewust en doelbewust, om de schuldenlast van Suriname te consolideren. De bekendmaking is een kunstwerk van Ramdinisme: een kunstwerk van een visionair Suriname, waarvan je de ontvouwende werkelijkheid op het puntje van je tong kunt proeven. Denk aan Misiekaba’s Dubai, maar in kalm stemgeluid en met wat Engelse terminologie toegediend, zodat niemand er over een half jaar nog aan denkt of het wel of niet gerealiseerd is, zoals de beleidsmaker fluweel aan een goedgelovige perstafel voorhield.

Ramdiniaans voor ‘het officiële gedeelte van het bezoek zal plaatsvinden in Beijing op 12 en 13 april’, zou de oplettende journalist op zoek moeten naar het protocol van overdracht aan waarnemend president Brunswijk. Naar de letter en stijl, zou je namelijk Santokhi op 14 april in Paramaribo terug verwachten, met zo’n zinsnede. De ervaring leert dat onze kostenbewuste en enkel noodzakelijk afreizende Eerste Burger en echtgenote, de luxe tassencollectie en de familie en vrienden in Europa ook de nodige aandacht moeten geven. Houd uw adem dus niet in, maar investeer in popcorn, voor een aantal interessante dagen van de Pres Ronnie Show.

De verdere BIBISiaanse agenda is niet minder interessant: ‘besprekingen over de bilaterale samenwerking tussen beide landen, de schuldherstructurering die op technisch niveau reeds afgetekend is, nieuwe projecten die momenteel op tafel liggen, toekomstige relaties en samenwerkingen op verschillend gebied, en ontmoetingen met twaalf grote bedrijven die graag in Suriname willen investeren’.

Een schuldherschikking van ruim een half miljard USD is een van de markante momenten tijdens de ontmoeting en de ceremoniële ondertekening is reeds gepland. Wat een kroon en krans voor het Surinaamse volk. Ramdiniaans gezegd, zou onze schuldenlast met de omvang van twee derde van een Oppenheimer obligatie afnemen, nadat de pen van Santokhi over Chinees perkament heen strijkt en kunnen wij dus in oktober, onder buitenlandse schulden een bedrag van USD 500 miljoen minder, in aftrek tegemoet zien op onze begroting. China heeft nog nooit, nergens ter wereld aan een dergelijke fabel meegewerkt. Keerpunt zou nooit zover gaan, het woord van de schaduwpresident in twijfel te trekken.

Maar de waarheid zou bewijsbaar zijn op twee manieren: of Santokhi vliegt terug en overhandigt aan De Nationale Assemblee, zoals artikel 103 en 104 van de Grondwet vereisen, een ondertekende overeenkomst met China, waaruit een schuldvermindering van USD 500 miljoen blijkt; of de begroting in oktober, voor het jaar 2025, toont aan dat het Bureau Staatsschuld netjes uitrekent, dat onze internationale schuldenlast aan China, USD 500 miljoen minder bedraagt.

Als ook maar één van deze twee bewijsmiddelen zich ontvouwt, kunt u, lieve Keerpuntlezer, in goed gemoed op niemand anders dan Chandrikapersad Santokhi stemmen. Niet alleen heeft de Vliegende Onderhandelaar Suriname met assistentie van BIBIS, die China inmiddels al vaker bezocht heeft, dan dat de president de ghettoleiders van de verkiezingen 2020 bezocht heeft, met één handtekening, Suriname afgeholpen van een schuldbedrag, zo groot als de hele IMF faciliteit. Suriname zal het enige land in 10 jaar zijn, voor wie een dergelijke besparing toegewezen is, terwijl Suriname het IMF als ontwikkelingspartner heeft.

Natuurlijk is er altijd het minuscuul risico dat de schuldsanering in kwestie de weg gaat van Olimoni, de Final Investment Decision, de EUR 1.2 miljard diaspora fresh capital, de HPSG power plant, de toewijzing van Sabaku-percelen aan personen met een beperking en al het moois op de bodem van de pot vicepresident goud aan het einde van de Oranje-Gele regenboog. Maar geen volgeling van het Ramdinisme zou ooit in de achteruitkijkspiegel willen kijken als de roze gloed van een glorieuze toekomst in diplomatieke beleidstaal aan ons voorgehouden werd.

Het laatste stukje logica dat de BIBIS-goeroe bereid was te delen, was een Ramdin rekensommetje: ja, er reizen zakenmensen, c.q. ondernemers mee. Hun namen, bedrijven en branches worden niet gedeeld, maar het zullen ongetwijfeld nationalisten zijn van de variant die weleens bereid is een feestje op het Onafhankelijkheidsplein te bekostigen. Maar ze betalen niet alleen zelf voor de reis (vraag niet aan of hun vermogenstoename hun voor of na 2020 hiertoe in staat stelt), maar de gehele reis zelf, verdient zichzelf terug! En hoe? Meer dan 20 maal! U leest het goed! Door de schenking die China aan Suriname doet.

Nemen wij dit gedeelte van Olifant logica naar compatibiliteit en compliance, wordt er dus gezegd: NV Suriname ontvangt aan de ontvangstzijde, schenkingen van China. Het bestuur van NV Suriname reist af naar China. Aan de reis zijn kosten verbonden. De kosten van de reis zijn minder dan de schenking, namelijk een factor van 0,05. De inkomstenzijde van factor 0,95 leidt ertoe dat de factor 0,05 nimmer ter sprake kan komen als een besparing of een onverantwoorde uitgave. Ondanks het feit dat de causaliteit tussen de twee factoren nergens aangetoond is. China kon schenken, met of zonder de reis.

Keerpunt wenst de gehele delegatie een succesvolle tijd in Europa en China en ziet met belangstelling uit naar de ontwikkeling van de nationale luxe lederwarencollectie.