Het kantongerecht en het Hof van Justitie scheuren het stakingsrecht aan flarden. Zowel de bond van de EBS als de bond van de SLM, zijn via de rechtsgang tot hervatting van werk gebracht. Op dezelfde wijze als zes andere bonden bij zes eerdere stakingen in de afgelopen vier jaar, waaronder de onderwijsbonden, personeelsbond, milieubeheer, et cetera.
Het stakingsrecht van landsdienaren zou volgens een kortgedingrechter, niet gelijk zijn aan dat in ondernemingen.
Kortgedingrechters schorten stakingen op, totdat in een bodemprocedure over de rechtmatigheid van de staking is geoordeeld. Wetende dat een bodemprocedure over de rechtmatigheid meestal niet ingediend wordt, omdat de opschorting de werkgever, vaak genoeg een overheid of parastatale organisatie, al van rust en werkhervatting voorziet. Wordt het wel ingesteld, dan leiden de achterstanden en uitstelmogelijkheden tot een vonnis, bijna een jaar verder. Terwijl de vakbond en zijn leden door de inhoud van het vonnis, dwangmiddelen of de vrees voor schadevergoedingen of arbeidsrechtelijke gevolgen, al dusdanig ontmoedigd zijn, dat het momentum verloren gaat.
In andere zaken verheffen de rechters staking tot een ‘uiterst middel’, waarbij de drempel zo hoog komt te liggen, dat de bond tijdig aanzegging moet doen over de staking, wat die zal inhouden, zich moet inzetten om bedrijfsschade te voorkomen en ook de belangen van derden in acht moet nemen.
Voor bijvoorbeeld EBS, SWM, Telesur, SLM en beveiligingsdiensten betekent het dat stakingen vrijwel nooit de toets zullen doorstaan op een manier, waar de bond wat aan heeft. Ook verplegend personeel kan het vergeten voor zijn belangen op te komen via het zogenaamd ‘uiterst middel’.
Deze absurd smalle strook heeft voor de buitenlandse rechtershamer en het internationaal recht, geen evenbeeld. Zo is in 2018 nog aan vakbonden van het veiligheidspersoneel op Schiphol toegestaan, gebruik te maken van het stakingsrecht, weliswaar onder beperkte voorwaarden. In Hollywood duurde de stakingen van schrijvers 146 dagen lang, waardoor film- en televisieserieproductie voor de jaren 2023 onderbrak, met gevolgen voor de komende drie jaren. Ook acteurs staken in diezelfde periode en wonnen belangrijke rechten, voor wat betreft artificial intelligence en licentierechten.
Bovenop wanbeleid en diepgewortelde corruptie is de frustratie en beperking van activisme door werknemers, consumentenbelangen, huurders, occupanten, daklozen en patiënten, een van de belangrijkste bastions voor het handhaven van de gevestigde orde in Suriname. De lijn van rechtspraak in het voordeel van de machthebbers en de vermogende partijen, is dusdanig conservatief, behoudend en in het belang van een bepaalde ordening van staat, dat het van de rechterkant van de groene tafel af zou vallen, als er ooit serieus, analytisch en met een oog van staatsordening naar gekeken werd.
Omdat de rechterlijke macht binnen ons stelsel geen verantwoording verschuldigd is aan de kiezer en qua gedrag en inhoud, grotendeels haar eigen vlees keurt, is er geen prikkel aanwezig voor de zittende magistratuur, om een brede visie aan te houden en rechtspraak te benaderen met een oog van een maatschappij in vorming en een maatschappij in wording.
Maar de lijn van rechtspraak, op het gebied van stakingen, is een mede oorzaak voor de arrogantie, minachting en het cynisme, van machthebbers, die neerbuigend en met humor, de factor arbeid op de allerlaatste plaats indelen, behalve wanneer het om hun eigen privileges gaat.
