De regering onder leiding van Chandrikapersad Santokhi, houdt ons vanaf haar aantreden voor, dat er tal van investeerders belangstelling hebben zaken met Suriname te doen. Ook werd ons verteld dat vooral vanuit de zogeheten diaspora, er lieden waren die hun extern verdiende penningen in Suriname zouden willen komen investeren. We zijn nu bijna vier jaar verder en hebben van de externe financiers, nog maar heel weinig gemerkt. Waar zou dat nou aan liggen, dat de buitenlandse kapitalisten nog niet echt warm zijn gelopen om hun geld hierheen te kanaliseren. Er zijn verschillende zaken waarna men kijkt, alvorens men geïnteresseerd raakt in een land. Eén van de voornaamste zaken waar men naar kijkt, is het economisch plaatje van het land en dan vooral naar de kredietwaardigheid, oftewel de ratings. Ook kijkt men gelijk naar de koersstabiliteit en de houding van de regering tegenover de investeerder. Is zo een regering bereid de broodnodige incentives te verstrekken? Heeft het land een gedegen investeringswet? Hoe zit het met de corruptie binnen het overheidsapparaat? Wat zijn de arbeidsverhoudingen? Hoe zit het met de overmakingen van geld dat in vreemde valuta is verdiend? Komt de overheid haar afspraken na?

En wat voor veiligheidsgaranties worden er verstrekt aan bijvoorbeeld een concessionaris die in het binnenland moet gaan werken? Zijn de concessierechten van de concessionarissen wel in voldoende mate beschermd en kunnen deze op de overheid rekenen, wanneer er in een gebied spanningen ontstaan met lieden uit rurale streken, waar er gewerkt zal  moeten worden.  Hoe zijn de politieke verhoudingen en heerst er een rustige situatie waarbinnen op een onbezorgde wijze kan worden gewerkt, zonder gevaar voor de belangen van de investeerder? Allemaal zaken die goed dienen te worden geregeld door een regering, alvorens een investeerder ook maar deze kant wenst op te kijken. Een zeer belangrijk aspect is hoe het land er voor wat de veiligheid betreft, voor staat. De berichten die er over ons land in het buitenland zijn en steeds weer worden vermeld, zijn zeker niet altijd even rooskleurig. Suriname heeft zo langzamerhand een heel slechte reputatie veroverd op het gebied van de drugshandel en dan wel in het bijzonder de smokkel van cocaïne naar West-Europa. Maar los van onze  zeer nauwe betrokkenheid bij deze verderfelijke handel, zijn er andere zaken binnen het misdaadscircuit, die de ernstige aandacht vereisen. Het is geen geheim dat bepaalde elementen zich bezighouden met de mensenhandel en dan wel tegen forse betaling hand- en spandiensten verlenen aan mensen uit bijvoorbeeld Haïti, Cuba, Pakistan, India en Bangladesh. Aan deze mensenhandel en -smokkel wordt zeer veel geld verdiend in vreemde valuta. Mensen die worden geholpen richting Brazilië, Guyana en om verder te kunnen reizen, komen hier gewoon via de JAP Luchthaven binnen en vinden met behulp van lokale krachten, hun weg naar buurlanden en uiteindelijk de VS, Canada en het Verenigd Koninkrijk. Wederom is opvallend het aantal Indiërs (mannen) dat hier is neergestreken. Deze lui zijn in transito en gaan veelal naar Guyana, waar ze op de een of andere manier een paspoort uit dat land weten te bemachtigen. Van daaruit kan men visumvrij naar het Verenigd Koninkrijk reizen. Bij onze inlichtingendiensten is het ook bekend dat er binnen het misdaadcircuit, een wapenhandel is van hoofdzakelijk vuistvuurwapens. Die worden gebruikt bij roofovervallen en om de belangen van criminelen binnen de grensoverschrijdende misdaad te bewaken en beschermen. Over de witwaspraktijken, de zogenaamde money laundering, is er al vele malen geschreven en die zorgen voor een enorme bijdrage aan het staande houden van deze staatshuishouding. Al dit soort zaken worden nauwgezet bestudeerd door de investeerder in spé en het is dan ook niet vreemd, dat die zijn of haar neus voor Suriname ophaalt. En wanneer er ook nog sprake is van het zogeheten ‘politieke gangsterisme’, oftewel de infiltratie van de zware criminaliteit binnen de politiek en zelfs haar bescherming door voorname politici, dan is het niet onbegrijpelijk dat de investeringen tot nog toe zijn uitgebleven. Als men bovendien ziet dat er buitenlanders hier in groten getale kunnen binnendringen en misschien zelfs tienduizenden hectare grond zouden kunnen kopen van corrupte grootgrondbezitters, dan is het duidelijk, dat er in dit land iets goed fout zit. Het valt niet te ontkennen dat de informele sector, waartoe ook de onderwereld behoort, er alles aan doet om de bovenwereld te manipuleren of grotendeels, onder druk te zetten. En al deze data zijn niet alleen in Suriname, maar ook in het buitenland bekend geraakt en juist daarom, stagneren de investeringen hier en vanwege de buitenwacht.